بررسی تأثیر تمرینات ثباتی گردن، ثبات مرکزی و ترکیبی بر روی درد و ناتوانی افراد و بهبود دامنه حرکتی گردن در سالمندان مبتلا به گردن درد مزمن غیر اختصاصی

بررسی تأثیر تمرینات ثباتی گردن، ثبات مرکزی و ترکیبی بر روی درد و ناتوانی افراد و بهبود دامنه حرکتی گردن در سالمندان مبتلا به گردن درد مزمن غیر اختصاصی

فرمت: Word   تعداد صفحات: 12

مقدمه و هدف: گردن درد مزمن غیر اختصاصی، شایع­ترین نوع گردن درد با تاثیرات قابل توجه بر کیفیت زندگی سالمندان است. تمرین درمانی یکی از روش­های رایج برای درمان این نوع درد است. از جمله روش­ هایی که به طور معمول برای درمان دردهای مزمن گردنی توصیه می­ شود استفاده از تمرینات ثباتی است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرینات ثباتی گردن، ثبات مرکزی و ترکیبی بر روی درد و ناتوانی افراد و بهبود زوایای حرکتی گردن در سالمندان مبتلا به گردن درد مزمن غیر اختصاصی انجام گرفت.

روش کار:  مطالعه حاضر که از نوع مطالعه نیمه تجربی با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله در سالمندان مبتلا به گردن درد مزمن شهر تهران در سال  2017 انجام گرفت. 102 بیمار با استفاده از روش نامه (envelop) به صورت تصادفی در سه گروه تمرینات اختصاصی ثباتی گردن، تمرینات اختصاصی ثبات مرکزی و تمرینات ترکیبی (تمرینات ثباتی گردن و ثبات مرکزی) به مدت 12 هفته قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه­ های Visual Analogue Scale (VAS) ،Neck Disability Index (NDI) و Neck Pain and Disability Scale (NPDS) شدت درد و ناتوانی گردن قبل از شروع تمرینات، در پایان هفته هشتم و یک هفته پس از پایان اجرای تمرینات اندازه گیری شدند. و از گونیامتر جهت اندازه گیری دامنه حرکتی کردن استفاده شد. جهت بررسی اثر زمان، از آزمون آنالیز واریانس اندازه ­های تکراری برای تحلیل داده ها در محیط SPSS نسخه 20 استفاده شد.

یافته ها: یافته ­های پژوهش نشان داد که کاهش درد در طول زمان با استفاده از هر سه شاخص و در هر سه گروه درمانی روند معناداری داشته است (P=0.000). همچنین اختلاف معناداری بین سه گروه درمانی ثبات گردنی، مرکزی و ترکیبی وجود داشته است. از بین متغیرهای زمینه ­ای نیز جنسیت (F=6.11, P=0.015)، سن (F=4.65, P=0.034) و BMI (F=5.25, P=0.024)، اثر معناداری در کاهش درد سالمندان نشان دادند در حالی که سایر متغیرهای مدل، به عنوان عامل معناداری در کاهش درد شناخته نشد. بر اساس نتایج حاصل شده، طول مدت درمان و گروه درمانی که بیماران تحت آن مورد مداخله قرار گرفتند، در تمامی حرکات افزایش زاویه معناداری را نشان داد (P=0.000)؛ بطوری که بیشترین افزایش زاویه حرکتی (59/4 درجه) بعد از 12 هفته تمرین، مربوط به RLF بوده است(P=0.000).

نتیجه گیری: یافته­ های این پژوهش نشان داد که 12 جلسه تمرینات ثبات گردنی، مرکزی و ترکیبی در ناحیه گردن می­ تواند در بهبود تحمل و درد سالمندان با گردن درد مزمن غیر اختصاصی موثر باشد. همچنین روش ترکیبی به عنوان روش برتر در افزایش دامنه حرکتی بیماران نسبت به دو روش دیگر شناخته شد.

کلمات کلیدی: تمرینات ثباتی گردن، تمرینات ثبات مرکزی، تمرینات ترکیبی،  گردن درد مزمن غیر اختصاصی

1. مقدمه

اختلالات اسکلتی – عضلانی به هر گونه آسیب بافتی در سیستم اسکلتی – عضلانی و عصبی اطلاق می­ شود که اختلال در عملکرد اندام­ ها را در پی دارد (1). مشکلات اسکلتی – عضلانی در گردن و اندام فوقانی، شیوع نسبتا بالایی دارند (4). به طوری که تقریبا 67 درصد افراد در زندگی خود حداقل یک دوره از گردن درد را در زندگی خود تجربه خواهند کرد (5-8). گرچه اعتقاد بر این است که منشا دردهای گردن، چند فاکتوری است اما در اکثر موارد، مکانیسم پاتوفیزیولوژی اساسی جهت گردن درد شناسایی نشده است (9). تداوم درد در ناحیه گردن بیش از سه ماه به عنوان درد مزمن تعریف می­ شود. در 14 درصد موارد گردن درد به صورت مزمن تجربه شده و در 5 درصد موارد سبب ناتوانی در افراد می­ شود (10,11). گردن درد مانند کمر درد مستعد مزمن شدن است و غالبا منجر به ناتوانی طولانی مدت می­ شود. به علاوه، هزینه ­های مراقبت سلامت همراه با این ناتوانی طولانی مدت، بار اقتصادی محسوسی را به جامعه تحمیل می­ کند و چالش مهمی برای نظام مراقبت سلامت است (12).

به طوری که بیماران مبتلا به گردن درد مزمن دو برابر بیشتر از خدمات بهداشتی – درمانی استفاده می­ کنند و این هزینه­ ها بر اقتصاد کشور اثر منفی می گذارد (8). همچنین مطالعات مختلف نیز نشان داده­اند که گردن درد باعث کاهش کیفیت زندگی و سطح رضایت شغلی افراد می­ گردد (13,14). عوامل مختلفی می­تواند موجب گردن درد شود از جمله این عوامل می ­توان به عادت های غلط و وضعیت بدنی نامناسب در هنگام کار اشاره کرد برای مثال اگر افراد هنگام مطالعه کردن، پشت میز نشستن، کار کردن با رایانه و انجام کارهای اداری با وضعیتی به صورت سر خمیده به طرف جلو کار خود را انجام دهند باعث بار اضافی بر گروه عضلات ضد جاذبه گردن می ­شوند و این خود می­توانند در شروع گردن درد موثر باشند (15,16).

این عارضه منجر به کاهش حرکات طبیعی انسان و باعث کاهش میزان کارایی دستگاه ­های مختلف بدن به خصوص دستگاه اسکلتی – عضلانی می­ شود در اثر همین کاهش تحرک و فعالیت از میزان دامنه حرکتی مفاصل بخش­ های مختلف بدن کاسته شده، به مرور زمان، فرد با کاهش انعطاف پذیری، ضعف عضلانی، کاهش قدرت و استقامت عضلانی مواجه می­ شود که مجموع این عوامل باعث شروع انواع دردها و ناراحتی­ ها در بخش های مختلف بدن به خصوص گردن می­ شود (14). سالمندان جزء گروه­ های آسیب پذیر هر جامعه­ ای هستند و به تبع آن نیاز به مراقبت سلامتی در این گروه افزایش می­ یابد (17). این در حالی است که جمعیت این گروه در سراسر جهان در حال افزایش است به طوری که در سال 2000، نزدیک به 13 درصد جمعیت جهان را افراد بالای 65 سال تشکیل می­دادند و پیش بینی می­ شود تا سال 2040 این رقم به 20 درصد کل جمعیت برسد (18). گردن درد خصوصا در میانسالی بیشترین شیوع را داشته و می­ تواند منجر به بروز ناتوانی شدید در 5 درصد از مبتلایان گردد. شیوع این عارضه به صورت نگران کننده­ای با پیشرفت جوامع در حال گسترش است (19,20). شیوع گردن درد در جمعیت عمومی بالغین بین 30 تا 50 درصد در سال تخمین زده می­ شود (21) و این اختلالات در زنان بیشتر از مردان مشاهده می­ گردد (1).

بزرگترین علت گردن درد مزمن در سالمندان، تخریب تدریجی دیسک بین مهره ای و رویه مفصلی می­ باشد که در اغلب افراد باعث ایجاد اختلال در عصب یا طناب نخاعی می­ شود. علاوه بر آن، دامنه حرکتی گردن بخصوص حرکات چرخشی را دچار اختلال می­ نماید (23-25). درمان های متنوعی برای اختلالات مزمن گردن وجود دارد که شامل روش­های سنتی کاهش درد، ورزش ­های گروهی، درمان­ های دستی، تمرین ­های تقویتی اختصاصی گردن و ایجاد تغییرات ارگونومیک در محل کار می­ باشد (26,27).

Kay و همکاران نتیجه گرفتند که فعال بودن نسبت به استراحت و بستن گردن بند طبی موثرتر است و شروع تمرینات بلافاصله پس از شروع ضایعه، موثرتر از مسکن و استراحت است و یا حتی موثرتر از بستن کمربند طبی و آموزش مریض است (2). برنامه های تمرین درمانی جهت درمان گردن درد مزمن غیر اختصاصی که از نظر آماری مبتنی بر شواهد باشد کمتر ارائه شده است. انواع مداخلات تمرین درمانی ازجمله تمرینات خاص گردن، تمرینات شانه، تمرینات فعال، کششی، تقویتی، وضعیتی؛ عملکردی و تمرینات حس عمقی توصیه شده است. در حالی که امروزه تمرین درمانی به عنوان یک درمان موثر برای گردن درد پذیرفته شده است اما همچنان درمان این بیماری به عنوان یک چالش اساسی مطرح است (29).

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ روش های مطالعه الیاف هوابرد و بالک آزبست

⇐ روش های میکروسکوپی در مطالعات آزبست

⇐ آزبست از دیدگاه بهداشت عمومی