بررسی اصول مدیریت حمل و نقل کالاهای خطرناک در بنادر کشتیرانی

فرمت: pdf  تعداد صفحات: 11

تهیه و تنظیم: عباس جعفری و مهدی فغانپور

فهرست:

• چکیده
• مقدمه
• حمل و نقل کالاهای خطرناک
• پذیرش کالاهای خطرناک
• برچسب گذاری
• صفافی کالاهای خطرناک
• تفکیک کالاهای خطرناک
• مفهوم اشخاص دخیل در حمل و نقل کالاهای خطرناک
• مفهوم تعهد ایمنی
• مقررات داخلی و بین المللی موجود
• تمهیدات بین المللی و ویژه
• طبقه بندی کالاهای خطرناک
• نتیجه گیری و منابع

چکیده

کنترل حمل و نقل کالاهای خطرناک در مناطق بندری و تخلیه و بارگیری و انبارداری آن به این دلیل مهم است که می بایست از ایمنی اشخاص شاغل در آن مناطق یا افرا ساکن و نیز سالم بودن تأسیسات و محیط زیست بندری، اطمینان حاصل شود. تدوین برنامه و بکار بردن دقت در عملیات جابجایی کالاهای خطرناک، خطر کمتری را عرضه می نماید. ضمن اینکه عدم رعایت مقررات و انجام عملیات با بی توجهی روش مطمئنی برای بروز صدمات است.

کالاهای خطرناک می بایست از زمان پذیرش برای حمل تا موقع تحویل نهائی به طور صحیحی جابجا و دارای اسناد مربوطه باشند تمام بسته بندی های کالاهای خطرناک (برای مشاهده هرگونه علائم آسیب دیدگی، نشتی یا هر گونه مورد مشکوک دیگری که امکان بروز خطر را بوجود می آورد) قبل از حمل باید بازرسی گردد. سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) مجموعه قوانینی را در مورد حمل و نقل کالاهای خطرناک از راه دريا تحت عنوان IMDG Code که توسط گروه کارشناسان سازمان ملل منتشر نموده است. قوانین IMDG Code هر دو سال یکبار بازنگری و مجددا منتشر می شود.

در این مقاله سعی شده به صورت کلی به بررسی قوانین و ضوابط موجود در امر حمل و نقل کالاهای خطرناک در بنادر کشتیرانی پرداخته شود.

کلمات کلیدی: حمل و نقل، کالاهای خطرناک، بنادر کشتیرانی

مقدمه

در دنیای امروز حمل ونقل و جابجایی کالاهای مختلف یکی از ارکان تجارت موفق در دنیای مدرن است. تولید موفق در صورتی که نتواند همراه با یک سیستم جابجایی و انتقال به مشتریان همراه باشد ماهیت وجودی خودرا از دست خواهد داد. امروزه شیوه ها و تجهیزات مختلفی برای جابجایی و حمل و نقل کالاها مورد استفاده قرار می گیرد.در این میان استفاده از کانتیزهایی با حجم های مختلف در جابجایی کالاها بویژه در حمل ونقل دریایی از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و روزبروز برنقش آن افزوده می شود.

کنترل حمل ونقل کالاهای خطرناک در مناطق بندری و تخلیه و بارگیری و انبار داری آن به این دلیل مهم است که می بایست از ایمنی اشخاص شاغل در آن مناطق یا افرا ساکن و نیز سالم بودن تأسیسات و محیط زیست بندری، اطمینان حاصل شود.

تدوین برنامه و بکار بردن دقت در عملیات جابجایی کالاهای خطرناک، خطر کمتری را عرضه می نماید. ضمن اینکه عدم رعایت مقررات و انجام عملیات با بی توجهی روش مطمئنی برای بروز صدمات است. کالاهای خطرناک می بایست از زمان پذیرش برای حمل تا موقع تحویل نهائی به طور صحیحی جابجا و دارای اسناد مربوطه باشند تمام بسته بندیهای کالاهای خطرناک (برای مشاهده هرگونه علائم آسیب دیدگی، نشتی یا هر گونه مورد مشکوک دیگری که امکان بروز خطر را بوجود می آورد) قبل از حمل باید بازرسی گردد.

اکثر کنوانسیون بین المللی و مقررات داخلی کشورها از ارائه تعریفی جامع برای ((کالاهای خطرناک)) خودداری نموده اند. علت این امر شاید بداهت تعریف این نوع کالاها یا سختی تشخیص تمام مصاديق آن باشد. به نظر می رسد، همین دلیل اخیر است که موجب خودداری قانونگذاران از ورود به بحث تعریف این کالاها شده و ایشان سعی کرده اند که با طبقه بندی کالاهای خطرناک به جای تعریف آنها زمینه تشخیص دقیق این نوع کالاها را فراهم سازند. برای مثال در توافقنامه اروپایی درباره حمل و نقل بین المللی کالاهای خطرناک (از این بعد، ای.دی.آر) کالاهای خطرناک از حيث نوع خطر انفجاری، سمی، قابل اشتعال، خورنده و …) طبقه بندی شده اند. [۱]

در تعریف کالاهای خطرناک ، چنانچه برخی از نویسندگان نیز به حق گفته اند. [۲] باید به ماهیت ذاتی کالا ها توجه نمود. بنابراین، در خطرناک بودن کالاهایی چون بنزین، نیتروگلیسیرین، استن و سیانور نباید تردید کرد، با این حال، نمی توان خطری را که در شرایط کاملا استثنایی ممکن است ایجاد شود، به عنوان مبنای خطرناک بودن آن کالا محسوب داشت. مثلا نفت به عنوان کالایی که اغلب از طریق دریا حمل می شود، در صورت وجود شرایط خاص می تواند خطرناک باشد. اما هیچکس چنین کالای را در زمره ی کالاهای خطرناک محسوب نمی دارد.

و از سویی دیگر در صنعت حمل و نقل باید ((گازها)) را نیز کالا محسوب داشت. زیرا گازهای سمی چون کلراین و آمونیاک و گازهای قابل اشتعال مانند استیلن و ال پی جی در زمره مواد خطرناک بشمار می آیند. درجه و نوع خطر کالاهای مذکور آنقدر متفاوت است که جز با آشنایی علمی و فنی به خاصیت شیمیایی آنها نمی توان از بروز خطر جلوگیری کرد. برای مثال فسفر سفید، در معرض هوای آزاد خودبخود می سوزد یا کربید کلسیم در صورتی که به هم بخورد، خطرزا می گردد.

برخی از مواد دارای مخاطرات فرعی نیز می باشند که به اندازه خطر اصلی آنها دارای اهمیت نیست. برای مثال آمونیاک بدون آب در زمره گازهای سمی به شمار می آید و از این جهت می تواند منجر به مرگ شود اما این گاز دارای خطر فرعی نیز می باشد این ماده خورنده پوست و آهن است.

اثر حقوقی شناسایی دو نوع خطر برای یک ماده را نمی توان انکار نمود، از یک طرف گاز مذکور در طبقه بندی کالاهای خطرناک هم در دسته گازهای سمی و هم در دسته مواد خورنده جای می گیرد و از سوی دیگر، در تابلوها و نمایه های مربوط به اطلاعات علمی و هشدارهای مربوط به این نوع کالا باید هر دو نوع خطر درج گردد. بعضی از مواد، اگرچه ماهیتا خطرناک نمی باشند، اما در صورت تحقق شرایط خاصی می توان آنها را خطرناک شمرد. برای مثال اگر گازوئیل همراه با مایعات قابل اشتعال همچون بنزین حمل شود، خود در زمره مواد قابل اشتعال و در نتیجه خطرناک به حساب می آید.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ مجموعه قوانین و مقررات داخلی حمل و نقل کالاهای خطرناک

⇐ حمل و نقل کالاهای خطرناک

⇐ ارزیابی عوامل تاثیرگذار در انتخاب شیوه و مسیر حمل و نقل مواد خطرناک

⇐ برچسب و علامت گذاری در حمل و نقل مواد خطرناک