ایمنی حریق معدن

ایمنی حریق معدن

میثم رستم (رئیس HSE پروژه های صنعتی ماهان سیرجان)

کلیه معادن سطحی و زیرسطحی به دلایل گوناگون از جمله نوع شرایط و پهنه گسترده کاری اختلاف ارتفاع و دسترسی دشوار به همه نقاط فاصله دور از شهر و منابع امدادی و نهایتا پروسه غیر قابل پیش بینی روزانه می بایست از بالاترین ضریب ایمنی برخوردار بوده و در شرایط بروز حوادث طبیعی و انسان ساخت توان مدیریت و مواجهه درست را داشته باشند. با حضور معادن در زمره کارگاه های مشمول ماده ۸۵ و ۸۶ قانون کار کشور و تدوین آئین نامه ایمنی معادن در سال ۱۳۹۱ این الزام، جدی تر نیز شد. در این بیان کوتاه به مختصری از قوانین و ملاحظات ایمنی حریق در معادن پرداخته می شود.

معدن به محدودهای اطلاق می شود که شامل ذخیره معدنی است. معدن زیرزمینی معدنی است که در آن عملیات معدن کاری در زیر سطح زمین اجرا می شود و معدن سطحی، معدنی است که در آن عملیات معدن کاری در روی سطح زمین اجرا می شود. تأسیسات سطحی ،معدن شامل همه ساختمانها و سازه هایی است که برای انجام امور معدن و آماده سازی ماده معدنی برای فروش استفاده می شوند.

صرف نظر از معادن زیرزمینی زغال سنگ که تابع مقررات و البته حساسیت های زیادی هستند مهمترین ماشین آلاتی که در معادن سطحی مورد استفاده قرار می گیرد، شامل: شاول لودر دامپتراک بیل ،مکانیکی، بولدوزر و سایر خودروهای عملیاتی دیگر است.

این خودروها بدلیل فعالیت دائم در معرض انواع ریسک های خطرناک از جمله آتش سوزی هستند که می بایست برای پیشگیری و کنترل حریق های احتمالی برنامه مدونی از سوی مسئول ،ایمنی تدارک دیده شده باشد.

برای شروع استخراج مواد معدنی نیز، از فرایند آتشباری با بهره گیری از مواد منفجره استفاده می شود. این فرایند یکی از پرخطرترین پروسه های موجود در محیط های معدنی است. به عملیات خرج گذاری و انفجار مواد منفجره برای تخریب، سنگ آتشباری و شخصی که مسئولیت عملیات آتشباری را به عهده دارد و صلاحیت وی توسط سازمانهای ذیصلاح تأیید شده باشد آتشبار نامیده می شود.

چکیده

برخی از قوانین و مقررات ایمنی حریق معدن ماده ۵ معادن دارای پروانه بهره برداری باید بطور مستمر ارزیابی ریسک شوند.

ماده ۱۰ تمام اشخاصی که وارد معدن می شوند، باید آموزش های ایمنی لازم را توسط مراجع ذیصلاح در ارتباط با نوع کار محوله و ایمنی عمومی معدن دیده باشند.

ماده ۱۳: باید همواره تعداد و اسامی افرادی که در هر لحظه داخل معدن هستند مشخص باشد.

ماده ۱۴: مناطق حادثه ساز در معدن باید با تابلو و علائم هشداردهنده مناسب از محل های مجاور مجزا شده و هر گونه ورود به این مناطق منوط به کسب مجوز از مسئول ایمنی است.

ماده ۲۰: پوشیدن جلیقه شبرنگ دار در نوبت های کاری بعد از غروب آفتاب معادن سطحی برای تمامی افراد الزامی است.

ماده ۲۲: در صورت توقف وسیله بارگیری یا باربری در مکان هایی غیر از محل پارکینگ، محوطه توقف وسیله باید با علایم هشدار دهنده مانند شبرنگ، چراغ و حفاظ مشخص شود.

ماده ۵۸: دستگاه ها تجهیزات و ماشین آلات در معادن سطحی، باید حسب مورد مجهز به برق گیر دارای سیستم تخلیه الکتریسیته باشند.

ماده ۵۹: متصدیان دستگاه های برقی هنگام کار باید از وسایل حفاظت فردی مناسب شامل دستکش لاستیکی، کفش و کلاه ایمنی عایق در برابر الکتریسیته متناسب با ولتاژ و جریان برق دستگاه استفاده کنند.

ماده ۶۰: ماشین آلات الکتریکی مانند شاول ها و دستگاه های حفاری برقی نباید قبل از قطع سوئیچ اصلی برق و تنظیم ترمزها برای پیشگیری از حرکت ناخواسته، توسط اپراتور ترک شوند.

ماده ۷۸: شرایط ساخت ،نصب نگهداری و بهره برداری مخازن سوخت و مواد سریع اشتعال و همچنین فاصله آنها با توقف گاه ماشین آلات معدنی باید مطابق آیین نامه حفاظتی مواد خطرناک و مواد قابل اشتعال و مواد قابل انفجار مصوب شورای عالی حفاظت فنی رعایت شود.

ماده ۲۱۵: جاده های باربری که شیب متوسط بیش از ۵ درصد دارند باید دارای راه های خروج اضطراری در پیچ ها باشند تا راننده در صورت عمل نکردن ترمز دامپ تراک بتواند با هدایت ماشین به ،آنها کامیون را به شکل ایمن متوقف کند.

ماده ۲۱۶: تمام کامیون ها در معدن باید دارای چراغ جلو و چراغ خطر در عقب باشند و بلندی صدای سیستم هشداردهنده صوتی آنها بیشتر از بلندی صدای معمول در معدن باشد.

ماده ۲۱۷: دود خروجی از اگزوز کامیون های با موتور احتراق داخلی باید از محلی دور از محل استقرار راننده خارج شود.

ماده ۲۱۸: خودروهای سواری که وارد محدوده تردد دامپ تراک ها می شوند باید در روز مجهز به پرچم و در شب دارای چراغ روشن گردان باشند که در میدان دید رانندگان دامپ تراک ها قرار داشته باشد. ماده ۲۷۱ کلیه مواد منفجره در معادن باید بر اساس تاریخ و مطابق دستورالعمل کارخانه سازنده، نگهداری و مصرف شوند.

ماده ۲۷۲: جایگاه موقت فتیله و چاشنی باید مجزا از جایگاه موقت سایر مواد منفجره بوده و فاصله بین آنها کمتر از ۱۵ متر نباشد. این جایگاه نباید در جاهای سرد و مرطوب پر رفت و آمد و در معرض بروز آتش سوزی و انفجار باشد در و قفل و بست این جایگاه ها باید کاملاً محکم بوده و بر روی در ورودی تابلوی اخباری با عبارت مواد منفجره با خط خوانا نصب شود.

ماده ۲۷۵: داخل انبار مواد منفجره و همچنین محوطه اطراف آن تا فاصله ۵۰ متری باید از وجود کلیه مواد سریع الاحتراق مانند مواد نفتی تکه های پارچه، کاغذ، خار بته و نظایر آن پاکیزه نگهداری شود.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ارزیابی ریسک معدن به روش WRAC

⇐ ایمنی در معادن سطحی و زیرزمینی

⇐ مهندسی ایمنی در معادن

⇐ ایمنی هوای معدن و گازهای موجود در معدن