اندازه گیری و ارزیابی ارتعاشات منتقله از دست

اندازه گیری و ارزیابی ارتعاشات منتقله از دست

فرمت: pdf   تعداد صفحات: 51

فهرست:

1. مقدمه
2. برآورد مدت زمان مواجهه روزانه
   • آماده سازی فرایند اندازه گیری
   • انتخاب فرایند هایی که بایستی اندازه گیری شوند
   • اندازه گیری در طول کار معمول
3. مدت زمان اندازه گیری
   • تجهیزات اندازه گیری ارتعاش منتقله از دست
   • مبدل های ارتعاش
   • شتاب سنج ها
   • موقعیت شتاب سنج در دست ها
   • اتصال شتاب سنج ها
   • محل های اندازه گیری
   • نصب مبدل ها
   • ارتعاش چند محوره
   • اندازه گیری سه محوره
4. منابع عدم قطعیت در اندازه گیری ارتعاش
   • روش ارزیابی ارتعاش منتقله از دست
   • روش توصیه شده 5349 ISO
   • روش ارزیابی BS6842
5. روش ارزیابی توصیه شده ی ACGIH
   • حدود آستانه مجاز مواجهه با ارتعاش منتقله از دست
   • حدود ارایه شده BS ،ISO و کمیته عوامل فیزیکی اتحادیه اروپا
6. حدود مجاز مواجهه ACGIH
   • ابزار های محاسبه مواجهه روزانه با ارتعاش
   • ابزار های تحت وب
   • نمودار محاسبه مواجهه روزانه
   • نموگرام محاسبه مواجهه روزانه
   • سیستم نقاط مواجهه
   • سیستم چراغ راهنمایی
7. مثال های عملی ارزیابی مواجهه با ارتعاش
   • هنگامی که فقط یک ابزار بکار می رود.
   • زمانی که بیشتر از یک ابزار بکار می رود.
   • مواجهه روزانه: (8)A، کاربرد سیستم نقاط مواجهه
   • مثال ارزیابی ارتعاش جایی که بیشتر از یک ابزار قدرت بکار می رود.
   • مثالی از شرایطی که ارتعاش در محورها قابل مقایسه با هم باشند
   • مثالی از مواجهه در شرایطی که زمان کار روزانه بیشتر از ۸ ساعت باشد
8. راهنمای گزارش اطلاعات اضافی
   • مقدمه
   • منبع ارتعاش و ابزار عملیات
   • کاربرد تجهیزات سنجش
   • محورهای ارتعاش
   • سابقه زمانی ارتعاش
   • تجزیه و تحلیل فرکانس
   • محدوده فرکانس
   • اطلاعات اپیدمیولوژیکی

مقدمه

فرایند اندازه گیری و ارزیابی ارتعاشات منتقله از دستها مشابهت های زیادی با همان روش های بکار رفته برای ارتعاش تمام بدن دارد. در اینجا هم قبل از شروع اندازه گیری ها بایستی اول هدف از انجام اندازه گیری و استراتژی انجام اندازه گیری و ارزیابی را تعیین نمود. تمهیدات و روش های قرار گیری تجهیزات در حین اندازه گیری و نحوه ی نصب مبدل های ارتعاشی در زمان اندازه گیری اما در این بخش بسیار متفاوت با روش انجام شده در مورد ارتعاش تمام بدن می باشد که در بخش های مختلف در این بخش به تفصیل ارایه می شوند. بسیاری اوقات ممکن است اطلاعات موجود ارتعاشی کافی نباشد (از سازنده های تجهیزات و دیگر منابع) بنابراین در این وضعیت بایستی جهت تعیین بزرگی و مشخصات ارتعاشی وسیله با فرایندی خاص نسبت به اندازه گیری در محیط کار اقدام نمود. اندازه گیری ارتعاش یک فرایند زمان بر و پیچیده است. اندازه گیری بایستی از مقادیر ارتعاش تولید شده ای که بیانگر میانگین میزان ارتعاش برای یک ابزار یا فرایند است، بدست آید. انجام کار بایستی در حین دوره معمول کاری اپراتور صورت پذیرد. بنابراین تعیین شرایط عملیاتی و دوره اندازه گیری برای این اهداف مهم خواهد بود. هنگامی که ابزارها در هر دو دست نگه داشته می شوند اندازه گیری در هر دو دست بایستی انجام گردد و مقدار بالاتر برای تعیین مواجهه با ارتعاش دست و بازو بکار گرفته شود.

برآورد مدت زمان مواجهه روزانه

در فرایند ارزیابی ارتعاش مدت زمان مواجهه روزانه برای هر منبع ارتعاشی را بایستی مشخص نمود. معمولا مدت زمان مواجهه روزانه با ارتعاش براساس موردی از قبیل موارد ذیل تعیین می شود:

اندازه گیری مدت زمان واقعی مواجهه در طول یک دوره معمول انجام کار (مثلا اندازه گیری هایی که در طول یک دوره کامل از چرخه ی کار انجام شده است یا در یک دوره ۳۰ دقیقه ای معمول صورت گرفته است) و اطلاعاتی درباره سرعت کار (مثلا تعداد چرخه های کاری در شیفت یا مدت زمان شیفت)

ابتدا بایستی مدت زمان تماس اپراتور با ارتعاش و منبع مواجهه در طول یک دوره کاری معین تعیین شود. تکنیک های مختلفی برای این منظور می توان استفاده نمود مثلا:

• استفاده از کرنومتر
• بررسی ویدئوی ضبط شده
• نمونه برداری فعالیت
• استفاده از اطلاعات اختصاصی واقعه نگار نصب شده بر روی ابزار مورد استفاده

منبع اطلاعاتی معتبر تر برای سرعت و نرخ انجام کار معمول، ذخیره ویدئویی فرایند کاری است. با این حال، اطمینان از سازگاری داده ها با اطلاعات مورد نیاز برای ارزیابی مواجهه با ارتعاش روزانه نیز موضوع مهمی است. در تعیین زمان مواجهه بایستی زمان هایی که به سبب انتظار جهت گرم شدن تجهیزات و یا خاموش شدن آنها، واقعاً مواجهه ای وجود ندارد را حذف کرد. همچنین در فرایندهایی که به صورت چرخه ای کاری تکراری انجام می شود بایستی زمانهای مابین استفاده از ابزار که اپراتور سعی در آماده سازی و انجام کارش بدون استفاده از ابزارهای مرتعش می کند را حذف نمود.

آماده سازی فرایند اندازه گیری

انتخاب فرایند هایی که بایستی اندازه گیری شوند

در محیط های کاری همیشه به دلایلی مانند گستردگی پست های کار، کمبود بودجه مورد نیاز و … مجبور خواهیم بود که از بخشی از موارد در حین اندازه گیری و ارزیابی چشم پوشی در انتخاب فرایندها بایستی مواردی که هیچ اطلاعاتی در ارتباط با میزان مواجهه آنها در دسترس نیست را به عنوان یکی از اولویت های انتخاب مد نظر قرار داد. همچنین ایستگاه های کار جدید و ایستگاه های کاری تغییر یافته (به دلیل جابجایی در خط تولید، جابجایی و انتقال کارگاهی خاص، انجام تعمیرات اساسی و با کنترل صورت گرفته بر روی یک ایستگاه کار) نیز بایستی در اولویت ها در نظر گرفته شوند.

اندازه گیری در طول کار معمول

اندازه گیری بایستی میانگین دوره ای را نشان دهد که بیانگر استفاده معمول از ابزارهای قدرت، ماشین آلات یا فرایند ها باشد. اگر مقدور باشد اندازه گیری بایستی از هنگامی که اولین تماس دستان کارگر به وجود می آید شروع شده و تا قطع تماس ادامه یابد. این دوره شامل ارتعاشاتی با بزرگی متفاوت بوده و حتی زمان هایی که مواجهه ای وجود ندارد، هم در آن قرار خواهند داشت. در صورتی که ممکن باشد بهتر است که نمونه هایی در زمانهای مختلفی از روز گرفته شود و نهایتا میانگین تمامی مواجهات محاسبه شود. میانگین بزرگی ارتعاش در دسته ای با N تعداد مواجهه ارتعاشی به صورت زیر محاسبه می شود:

که بزرگی ارتعاش اندازه گیری شده در نمونه j و t_j مدت زمان اندازه گیری نمونه ی j است و T می باشد. مواجهه با ارتعاش معمولا در مدت زمان های کوتاهی که در طول یک روز کاری مرتبا تکرار می شوند، رخ می دهد. اگر چه اندازه گیری ها را می توان در طول کل چرخه های کامل فرایند انجام داد (شامل زمان هایی هم که منبع مرتعش خاموش است). اما معمولا انجام اندازه گیری در دوره کوتاهی که دستها در تماس با ارتعاش است، مقدور می باشد و در همین زمان هم انجام می گیرد.

مدت زمان اندازه گیری

تعیین حداقل مدت زمان قابل قبول اندازه گیری به سیگنال دریافتی، تجهیزات که برای سنجش به کار می روند و خصوصیات فرایند بستگی دارد. کل زمان اندازه گیری (یعنی تعداد نمونه ها به مدت زمان اندازه گیری) بایستی حداقل ۱ دقیقه باشد. تعدادی از نمونه های با مدت زمان کوتاه، نسبت به یک اندازه گیری طولانی مدت ارجحیت دارد. و معمولا برای هر فرایند حداقل سه نمونه بایستی گرفته شود. اندازه گیری هایی که در مدت زمانهای خیلی کوتاه انجام می گیرد (مثلا کمتر از ۸ ثانیه)، بویژه هنگامی که ارزیابی مولفه هایی با فرکانس پائین مورد نظر است، احتمالا قابل اطمینان و معتبر نیستند و بایستی تا حد امکان از آن اجتناب شود. جایی که اندازه گیری در مدت زمانهای کوتاه غیر قابل اجتناب است (مثلا در انواعی از رنده های صفحه ای) که زمان تماس معمولا بسیار کوتاه است توصیه می شود که تعداد نمونه های بیشتر از ۳ مورد که درباره نمونه های بزرگتر از یک دقیقه مطرح شد، گرفته شود. جایی که اندازه گیری در حین فرایند طبیعی و معمول ابزار مقدور نباشد. با انجام آن دشوار باشد، آنگاه از شبیه سازی فرایند کاری می توان برای ساده سازی فرایند اندازه گیری ارتعاش استفاده نمود.

هدف اصلی از فرایند شبیه سازی طولانی تر کردن زمان اندازه گیری در جاهایی است که امکان اندازه گیری طولانی مدت وجود ندارد. معمولا اغلب فعالیت های مولد ارتعاش منتقله از دست در چرخه های کاری کوتاه مدت و مکرر انجام می گیرد. در تعیین مدت زمان اندازه گیری توجه به چرخه زمانی انجام کار مهم خواهد بود و بنابراین مولف توصیه می کند که سعی شود در زمان اندازه گیری یک چرخه ی کاری کامل که معمولا حدود چند دقیقه طول می کشد، در هر محور اندازه گیری شود. در بسیاری از ارتعاش سنج ها امکان اندازه گیری هم زمان سه محور بیودینامیکی دست و بازو وجود دارد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ارتعاش انسانی و وسایل اندازه گیری ارتعاش

⇐ مفاهیم و کمیات اندازه گیری ارتعاش

⇐ دستگاه های اندازه گیری پاسخ انسان به ارتعاش