اصول ایمنی در مخازن تحت فشار

اصول ایمنی در مخازن تحت فشار

فرمت: Pdf تعداد صفحات: 17 و 18

فهرست:

• مقدمه

• خط لوله اکسیژن

• بازرسی قبل از استفاده لوله های انعطاف پذیر

• تدابیر ایمنی لازم هنگام نصب لوله های انعطاف پذیر

• تراکم گاز اکسیژن در محیط

• هواگیری روزمره و کاهش تراکم

• تدابیر ایمنی

• انجام کار به روش ایمن

• توزیع اکسیژن توسط سیلندرها

• بارگیری و دمش کنورتورها

• مشعل های اکسیژن

• لوله های دمنده اکسیژن

• سیلندرهای گاز (به انضمام سیلندرهای اکسیژن)

• کار در داخل و بر روی لوله ها، سیلندرها و تجهیزات گاز

مقدمه

این نوع مخازن که معمولا مصارف صنعتی دارند، دارای حساسیت خاصی بوده که رعایت اصول ایمنی را بطور خاص و به شرح زیر طلب می نماید.

1. جنس، طرح، کار و آزمایش مولدهای گاز سوز، لوله ها، مخازن، سیستم های توزیع و نقاط مصرف باید مطابق مقررات ایمنی ملی یا بین اللملی مربوط و براساس اصول مهندسی باشد.
2. لوله های گاز باید به طریقی ساخته و نصب شوند که بتوان جریان گاز داخل آنها را به طرز ایمن قطع و تخلیه نمود به طوری که خطر ناشی از وارد شدن گازهای مختلف یا هوا به داخل سیستم بوجود نیاید.
3. لوله های گاز باید بطور مشخصی که نشان دهنده نوع گاز درون آنها باشد، علامت گذاری شوند.
4. چنانچه لوله های گاز بطور دایم تحت فشار نباشند، باید با وسایل ضد انفجار مجهز شوند. این وسایل باید طوری نصب شوند که کارگران مشغول بکار در مجاورت لوله ها را در برابر خطرات محافظت نمایند.
5. در طراحی، ساخت و بکارگیری سیستم های اکسیژن فشار قوی ملاحظات ویژه زیر باید در نظر گرفته شوند:

الف) طراحی و ساخت

• انتخاب فلزات
• نوع، نصب و انتخاب لوله ها و اتصالات
• آئرودینامیک داخلی لوله ها و اتصالات
• انتخاب و مقاومت فیلترها
• نداشتن نشتی
• تمیز کردن و محافظت سطوح داخلی
• هم ولتاژ (هم فشار) بودن الکتریکی
• وسایل رفع گرفتگی فیلترها
• سرعت مناسب باز کردن شیرها و اتصالات
• روش اتصال
• مراحل پیش از بهره برداری
• روغن کاری

ب) تعیین محل استقرار

• پیش بینی لازم برای تخلیه سریع افراد
• اطمینان از عدم نصب تجهیزات در فضاهای محدود و بسته یا مناطقی که فاقد تهویه مناسب هستند.
• مشخصات محل های استقرار تأسیسات اکسیژن و خروجی های آنها
• تجهیزات اطفاء حریق برای خاموش کردن لباس های مشتعل
• حفاظت در برابر عوامل خارجی ایجاد حريق
• نوع تجهیزات الکتریکی واقع در مجاورت سیستم های اکسیژن

ج) بهره برداری

• تعیین کارهای مخاطره آمیزی که برای انجام آنها نیاز به همکاری حداقل 2 نفر می باشد.
• اطمینان از آهسته باز شدن شیرهای قطع و وصل و سایل کنترل
• تمیز کردن فیلترها
• جلوگیری از سفت شدن اتصالات تحت فشار
• آموزش و تعلیم اپراتورها و پرسنل تعمیرات و نگهداری
• جداسازی خطوط لوله در حین کار
• کاهش فشار و تخلیه اکسیژن به محیط
• کنترل اتمسفرهایی که احتمال تراكم اکسیژن در آنها وجود دارد
• اتخاذ تدابير عام برای پیشگیری از حوادث
• علامت گذاری و شناسایی تجهیزات
• انجام کارهای خاص ضروری و اقدامات ایمنی مربوطه

خط لوله اکسیژن

در طراحی و لوله کشی اکسیژن موارد زیر باید مورد توجه قرار گیرد

• در معرض گرما نباشد.
• در معرض پاشش سرباره یا فلز مذاب قرار نگیرد.
• خطر سرریز شدن سرباره یا ذوب وجود نداشته باشد.
• خطر انفجار وجود نداشته باشد.
• خطر بیرون ریختن مذاب از داخل پاتیل وجود نداشته باشد.
• خطرات ناشی از کار کردن با کوره بلند (ترکیدن دمنده ها و خنک کننده ها) در نظر گرفته شود.
• کارکنانی که لوله کشی خطوط اکسیژن را انجام می دهند، باید در زمینه قوانین و استانداردهای مربوط به لوله کشی خطوط اکسیژن صنعتی اطلاعات کافی داشته باشند.
• بلافاصله پس از اتمام جوشکاری لوله ها، حتی الامکان باید تمامی اکسیدها و اضافات ناشی از جوشکاری از درون لوله ها خارج گردد.
• خطوط لوله باید طوری طراحی شوند که حداکثر فشار اکسیژن را تحمل نموده و در پایین ترین حد فشار سیستم تا آنجا که ممکن است حداکثر جریان اکسیژن را از خود عبور دهد.
• برای سهولت در نصب، تعمیر و نگهداری و استفاده از شیرهای خروجی، سیستم لوله کشی باید در کلیه قسمت ها استاندارد و یکنواخت باشد.
• باید مراقب بود که لوله ها در مدت زمان نگهداری در انبار و طی عملیات نصب در شرایط خوب و به دور از ضربه نگهداری شوند.
• کلیه اتصالات باید کاملا عاری از روغن های حیوانی، گیاهی یا معدنی باشند. تمامی اجزاء (اعم از عناصر یکپارچه یا مونتاژ شده باید پس از تکمیل و یا بلافاصله پس از مونتاژ نهایی بدقت روغن زدایی شوند.
• اگر یک یا چند قسمت از اجزاء یک مجموعه در حد مطلوب و استاندارد تمیز نشد، قسمت های مربوطه باید مجددا روغن زدایی شده و تمام مجموعه دوباره مورد بازرسی قرار گیرد.
• مونتاژ نهایی اجزاء منفرد یا دیگر قطعات باید در محل های تمیز و مستقل از سایر مناطق کاری انجام شود.
• کارگران مونتاژ کار نباید اتصالات را آلوده سازند (دست ها و لباس های آنها باید تمیز باشد).
• در صورت لزوم باید پس از روغن زدایی از روان سازهای مایع یا خمیری به میزان کم استفاده نمود، طوری که از اتصالات بیرون نزند.
• بلافاصله بعد از روان سازی باید کلیه دهانه های اتصالات به دقت توسط درپوش هایی که از ورود و خروج گاز جلوگیری می کنند، پوشانده شوند. عمر این درپوش ها باید زیاد بوده و در مقابل خرابی و ضربات ناشی از حمل و جابجایی مقاوم باشند.
• در هنگام نصب درپوش ها باید از واشرهای آب بندی استفاده شود.
• افراد مسئول تهیه، نگهداری و بکارگیری اتصالات اکسیژن باید آموزش های لازم مربوط به کار با این اتصالات را دیده باشند.

بازرسی قبل از استفاده لوله های انعطاف پذیر

1. لوله های پلاستیکی انعطاف پذیر باید در معرض تست هیدرولیک با فشاری دو برابر فشار عادی کار و تست مقاومت قرار بگیرند.
2. لوله های انعطاف پذیر باید بوسیله پر کردن لوله باز گاز نیتروژن با فشاری معادل فشار کار و قرار دادن آنها در تانک آب، از نظر نشتی هوا آزمایش شوند.
3. آزمایش مقاومت در برابر ترکیدن باید بر روی درصد معینی از لوله های انعطاف پذیر و بوسیله تست هیدرولیک در فشاری معادل سه برابر فشار عادی کار انجام شود.
4. بلافاصله بعد از آزمایش نشتی هوا، لوله ها باید از دو طرف توسط درپوش های دایمی مناسب بطور محکم و به نحوی مسدود و آب بندی شوند که تنها افراد مسئول نصب، قادر به باز کردن آنها باشند.
5. هنگام سفارش لوله های پلاستیکی انعطاف پذیر برای سیستم های اکسیژن رسانی، شرکت های خریدار باید گواهی تطبیق کالا با استانداردهای مربوطه با تأیید مرغوبیت کالا را از کارخانه سازنده درخواست نمایند

تدابیر ایمنی لازم هنگام نصب لوله های انعطاف پذیر

• لوله های انعطاف پذیر باید توسط مکانیسیم های ذیصلاح و مطابق با دستورالعمل های کارخانه سازنده نصب گردند.
• قبل از اقدام به نصب، لوله ها و تأسیسات باید از نظر تمیز بودن کنترل شوند.
• در حین عملیات نصب، تمیزی اولیه لوله های انعطاف پذیر باید حفظ گردد
• با بستن لوله های پلاستیکی توسط کابل های انعطاف پذیر باید در فواصل زمانی منظم بازرسی شود.
• برای پیشگیری از هر گونه خرابی لوله های انعطاف پذیر در حین جمع آوری، نگهداری و استفاده تدابیر لازم اتخاذ گردد.
• برای اطمینان از عدم استفاده از لوله های سایر مواد سیال در سیستم اکسیژن، پیش بینی های لازم به عمل آید.
• حتی الامکان باید کلیه لوله های انعطاف پذیر بطور واضح و قابل شناسایی علامت گذاری شده و یا برچسبی با عنوان «اکسیژن» بر روی آنها نصب گردد.
• نقاط خروجی اکسیژن باید توسط دیوارهای جانبی و ترجیحا از جنس بتن مسلح با ارتفاع کفی احاطه شوند تا هنگام وقوع حریق یا تلاشی ناگهانی خطوط لوله اکسیژن، افراد و تأسیسات خارج از این نقاط در معرض خطر نباشند.
• برای حفاظ های جانبی همچنین می توان از ورقه های فولادی که با لایه ای از مواد مقاوم در برابر حریق یا پاشش فلز مذاب پوشش داده شده اند، استفاده نمود.
• وقتی از یک خروجی چندین خط لوله توزیع اکسیژن منشعب شده باشد باید بین هر دو خط لوله مجاور یک دیوار بتنی ساخته شود طوری که هنگام وقوع نشتی قابل توجه اکسیژن یا حریق، نه تنها خط لوله های مجاور بلکه افرادی هم که لازم است در حوالی لوله ها کار کنند در معرض خطر قرار نگیرند.
• در جاهایی که خروجی اکسیژن در محل های محصور قرار دارد باید در گوشه های مقابل به هم راه های خروجی اضطراری پیش بینی شوند تا در مواقع بروز خطر کارگران بتوانند با انتخاب یکی از دو راه از محل بگریزند.
• درهای این خروجی ها باید به طرف بیرون باز شده و از نوع نسوز بوده و باز کردن آنها به سهولت امکان پذیر باشد.
• در بیرون هر راه خروجی یا مجموعه ای از راه های خروج (واقع در یک دیوار خروجی) باید دوش های خودکار جهت خاموش کردن لباس های آتش گرفته و خنک کردن پوست افراد مصدوم نصب گردد.
• تمامی نشانگرها، ثبت کننده ها (جریان و فشار)، کنترل کننده ها و سایر وسایل لازم جهت انجام کار عادی باید در نقطه ای دورتر از درب های خروج قرار داشته باشند.
• تحت هیچ شرایطی نباید در محل درهای خروجی هیچ نوع ماده ای انبار شود.

این مطلب بروزرسانی شد و فایل جامع «ایمنی ظروف تحت فشار» در 18 صفحه پیوست شد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ دستورالعمل بازرسی و تعمیر مخازن تحت فشار

⇐ بازرسی مخازن تحت فشار

⇐ آشنایی با مخازن ذخیره و ظروف تحت فشار

⇐ استاندارد سیلندرهای تحت فشار زیاد