اثرات صدای ناگهانی (تروماتیسم های صوتی)
اثرات صدای ناگهانی (تروماتیسم های صوتی)
اثرات صدای ناگهانی (تروماتیسم های صوتی)
در هنگام بوجود آمدن صداهای ناگهانی مانند انفجار٬ امواج ضربه ای حاصل از جابجایی هوا (موج انفجار) نیز به وجود می آید و گوش توما در معرض تهاجم دو عامل خطر یعنی صوت و امواج ضربه ای قرار می گیرد. در این مورد٬ امواج ضربه ای ممکن است باعث پارگی پرده گوش و جابجا شدن استخوان های زیر آن شوند و در نتیجه یک ناشنوایی انتقالی ایجاد می شود که پیش آگهی آن مساعد است و به طرف باز یافتن شنوایی سیر می کند. از این رو در ارزشیابی این نوع ناشنوایی ها لازم است چندین ماه صبر کرد و بعد از جبران شنوایی تا حد مقدور٬ ارزیابی واقعی را انجام داد.
اما در مواردی که این تروماتیسم های صوتی مکرر باشد به گوش داخلی نیز صدمه وارد شده و سلول های شنوایی مانند کری های ناشی از کار مصدوم خواهند شد. در این حالت کری به وجود آمده از نوع مختلط خواهد بود.
کاهش تروماتیک شنوایی در اثر صدا:
صدای انفجار ممکن است موجب یک کاهش شنوایی حسی – عصبی شدید شود . این نوع کاهش شنوایی معمولا برگشت ناپذیر است ، اما چند هفته بعد از آن ممکن است مقداری بهبودی رخ دهد.
تیراندازی با سلا ح های سبک و سنگین در گوش تیرانداز در میدان های مشق نظامی، انفجار گلوله های توپ و خمپاره در جبهه های نبرد، بمباران و پرتاب راکت به مناطق مسکونی منجر به سلسله عوارض جبران ناپذیر در گیرنده های حسی گوش داخلی می شود. آثار مخرب موج انفجار، گذشته از آشفتگی های روانی و جسمی دیگر در گوش به شکل معضلا ت توان فرسایی همچون وزوز گوش، از کار افتادگی شنوایی درمی آید.
در ضربه صوتی ممکن است، یک گوش از گوش دیگر بیشتر صدمه ببیند. به طور مثال در جریان یک تیراندازی راست دست، شانه راست به عقب رانده شده و گوش چپ نزدیک تر به دهانه تفنگ واقع می شود و در نتیجه بار آسیب وارده در این گوش بیشتر خواهد بود.
گاهی به رغم انفجار مهیب، پرده صماخ ممکن است سالم بماند و تنها عارضه مرضی برجستگی عروق خونی در آتیکویا در طول دسته استخوانچه چکشی باشد. ممکن است مناطق خون ریزی دهنده در پرده صماخ نتیجه خون ریزی زیر اپی تلیال باشد.
استخوانچه ها ممکن است در هم گسیخته شود. دررفتگی مفصل سندانی رکابی- جابجایی پدال رکابی از دریچه بیضی و تشکیل فیستول در دریچه گرد یا بیضی از حوادث رایج ضربه انفجاری می باشد.
شکستگی استخوانچه ای، مانند شکستگی استخوانچه رکابی گزارش شده است، خون یا مایع ممکن است در فضای گوش میانی جمع شوند بیمار معمولا وزوز گوش دارد و به طور موقت کر می شود. سرگیجه موقتی ممکن است وجود داشته باشد. البته سرگیجه وضعیتی خوش خیم گزارش شده است.
سرگیجه تیپ منییر با سابقه ضربه صوتی در جبهه جنگ یا در اثر تیراندازی های مکرر در نظامیان عارضه ای شایع است .
وضعیت شنوایی پس از تقلیل تماس با سر و صدا
مطالعه ای برروی بیمارانی که به مدت چهار سال پس از سابقه ضربه صوتی حاد ،که دچار تغییر دایم آستانه شنوایی بودند نشان داد ، گروهی از بیماران که پس از عارضه به تیراندازی ادامه دادند شدت ضربه صوتی در آنها فزونی یافت در حالی که در آنهایی که از تیراندازی معاف شده بودند طی سال اول تغییرات شنوایی اعم از بهتر شدن یا بدتر شدن به مرحله نهایی خود وارد می شد ولی پس از یک سال دیگر وضعیت ثابتی پیدا می کرد .
پیشگیری از صدمات ناشی از موج انفجار
از طریق به کار بردن عوامل ایمنی می توان خطر موقعیت رزمنده را در برابر موج انفجار چه از وضع شلیک سلا ح های سبک و سنگین و چه در برابر موج انفجار ناشی از گلوله های دشمن تقلیل داد و این از طریق کاربرد محافظ شنوایی یا به شکل توپی (Earplug) یا به شکل گوش بند (Earmuff) امکان پذیر است.
از میان توپی های گوش ،توپی موسوم به غیر طولی (earplug Nonlinear) بیشتر در عملیات نظامی و جبهه های نبرد به کار می رود که دارای منافذ کوچک است و گوش را از شدت صداهای انفجار محافظت می کند در عین حال صداهای با شدت پایین مانند صداهای تکلم را از خود عبور می دهد.
گوش بند شامل دو عدد کلا هک می باشد که روی گوش را می پوشاند یک بست نرم با سطوح نامنظم که روی لاله گوش را کیپ می گیرد و یا انباره شامل موادی که از تشدید ایست امواج صوتی در درون گوش ممانعت می کند و یک فنر که گوش بند را در دو طرف سر ثابت می نماید.
بعضی از سیستم های محافظ شنوایی به صورت کلا هک هایی درون کلا ه خودهای مخصوصی تعبیه شده اند. این کلا ه خودها در حقیقت در برابر برخورد تصادفات وارده به جمجمه ضربه گیر است .
حفاظت افراد کادر نظامی در برابر تروما های صوتی
افرادی که کم شنوایی انتقالی دارند، خود عارضه به مثابه یک عامل محافظ شنوایی در جهت تقلیل شدت صدا عمل می کند.
البته کسانی که پرفوراسیون وسیع پرده صماخ دارند و صندوق صماخ کاملا آکار بوده گوش داخلی در معرض صدمات صوتی قرار می گیرند از این قاعده مستثنی هستند. تاکید بر روی افرادی است که زمینه کم شنوایی حسی عصبی دارند یا در برابر حوادث قبلی ضربه صوتی آثاری از صدمات را در گوش نشان می دهند از اعزام چنین افراد به تمرینات تیراندازی و مناطق رزمی به طور جدی باید اجتناب کرد.
حتما بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)