آشنایی با انواع وسایل حفاظت فردی
آشنایی با انواع وسایل حفاظت فردی
آشنایی با انواع وسایل حفاظت فردی
فرمت: pdf تعداد صفحات: 8
مقدمه
یکی از مشکلات مهم صنایع به ویژه در کشورهای در حال توسعه، مشکلات ایمنی و بهداشتی پرسنل شاغل در صنایع است. ایمنی به عنوان شاخصی در خصوص درجه نسبی فرار از خطر و بهداشت حرفه ای به عنوان مفاهیمی برای ارزیابی میزان تماس شاغلین با آلاینده های مختلف و متعدد محیط های کار از جمله موارد حائز اهمیتی هستند که مدیران صنایع می بایست به آن توجه کنند. بدیهی است شناسایی و کنترل خطرات برای بالا بردن سطح بهره وری در صورت دارا بودن محیطی بهداشتی، ایمن و کارگران سالم امکان پذیر خواهد بود.
خطرات به اشکال مختلف همچون لبه های برنده، سقوط اجسام، پرتاب گدازه ها، مواد شیمیایی، صدا و شرایط ناایمن در محیط های کاری وجود دارند. مطابق قوانین، کارفرمایان ملزم به حفاظت از کارکنان خود در برابر مخاطراتی هستند که قادر به آسیب رسانی به آنها می باشند. آسیب های جانی ناشی از حوادث کاری علاوه بر رنج کارگران باعث هزینه هایی همچون هزینه های پزشکی، اتلاف زمان کار، کاهش بهره وری، هزینه های جایگزینی کارگر و افزایش بالقوه هزینه های بیمه می شود. به منظور کنترل خطرات و آسیب های ناشی از آنها، به طور معمول موثرترین اقدام، کنترل آنها در منبع می باشد. بسته به شرایط محیط کار و خطر، باید با استفاده از راهکارهای مهندسی و کنترل های اجرایی، خطر را تا بیشترین حد ممکن حذف یا مدیریت نمود. قرار دادن یک مانع یا حفاظ بین خطر و کارگر نمونه ای از کنترل مهندسی و تغییر روش انجام کار توسط کارگر یک کنترلی اجرایی است. زمانی که اقدامات مهندسی و اجرایی امکان پذیر نبوده یا برای حفاظت، کافی نباشند، کارفرمایان باید وسایل حفاظت فردی را برای کارکنان خود به منظور پیشگیری از صدمات، بیماریها و مرگ ناشی از مخاطرات محیط کار تأمین نموده و از کاربرد این وسایل توسط کارکنان خود مطمئن شوند. این وسایل نباید به عنوان جایگزین کنترل های مهندسی و اجرایی استفاده شوند؛ بلکه باید همراه با آنها به عنوان راهکار مکمل بکار روند. استفاده از این وسایل نیازمند آگاهی از خطر و آموزش کاربران آنها است.
کارگران باید بدانند که این وسایل خطر را حذف نمی کنند بلکه مواجهه با آن و پیامدهای ناشی از آن را از بین برده یا میکاهند. این وسایل پس از تهیه، باید در مکان مناسب و قابل دسترس نگهداری و در مواقع لازم از آنها استفاده شود. کارگران نباید با این توجیه که این وسایل نامناسب بوده یا راحت نیستند، آنها را برداشته یا جایگزین نماید. در فعالیت های گوناگون وسایل حفاظت فردی به عنوان وسیله کنترلی و با یک پشتوانه برای کمک به رفع و نقص سایر روشهای کنترلی، در دسترس کارگران وجود دارند که چنانچه شرایط کار به نحوی تغییر کند که خطرات ناگهانی ایجاد شوند، کارگر بتواند از آنها کمک بگیرد. استفاده از وسایل حفاظت فردی در محیط کار جهت مقابله با عوامل زیان آور محیط کار پشتوانه معتبری دارد.
مطابق با ماده ۹۱ قانون کار جمهوری اسلامی ایران، کارفرمایان و مسئولان کلیه واحدهای موضوع ماده (۸۵) این قانون مکلفند بر اساس مصوبات شورای عالی حفاظت فنی برای تامین حفاظت و سلامت و بهداشت کارگران در محیط کار، وسایل و امکانات لازم را تهیه و در اختیار آنان قرار داده و چگونگی کاربرد وسایل فوق الذکر را به آنان بیاموزند و در خصوص رعایت مقررات حفاظتی و بهداشتی نظارت نمایند. افراد مذکور نیز ملزم به استفاده و نگهداری از وسایل حفاظتی و بهداشتی فردی و اجرای دستورالعمل های مربوط کارگاه می باشند. کارکنانی که بطور دائم از وسایل حفاظت فردی استفاده می کنند مشمول مقررات زیر می باشند:
- انجام کارهایی که مستلزم داشتن وسایل ایمنی است بدون استفاده از وسایل مربوطه مجاز نیست.
- سرپرست مربوطه بایستی از ارجاع کار به کارکنانی که مجهز به وسایل ایمنی نیستند خودداری نماید.
- کارکنان باید وسایل ایمنی را به طور موقت برای انجام وظیفه دریافت نموده اند پس از انجام کار مسترد دارند.
- کارکنان حق دخالت و تغییر وسایل ایمنی را ندارند.
- کارکنانی که به علت ضعف و نقص بدنی نمی توانند از وسیله ایمنی مورد نیاز کار خود استفاده نمایند، توسط سرپرستان به واحد HSE معرفی شده تا از طریق آن به پزشک طب کار معرفی گردند و طبق نظریه پزشک و کارشناس HSE تصمیم مقتضی در مورد تعویض شغل آنها اتخاذ گردد.
- کلیه وسایل و البسه ایمنی باید در جای مناسب و محفوظی نگهداری شوند.
- هیچ یک از کارکنان مجاز به استفاده از وسایل مورد استفاده همکاران خود نیستند و هر فرد باید تجهیزات حفاظت فردی مربوط به خود را مورد استفاده قرار دهد
مواد قانونی بیان کننده اهمیت وسایل حفاظت فردی
به استناد مواد قانونی زیر تهیه و در اختیار قرار دادن وسایل حفاظت فردی توسط کارفرما الزامی است.
ماده ۸۵ قانون کار: برای صیانت نیروی انسانی و منابع مادی کشور رعایت دستورالعمل هایی که از طریق شورای عالی حفاظت فنی (جهت تأمین حفاظت فنی) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (جهت جلوگیری از بیماری های حرفه ای و تأمین بهداشت کار و کارگر و محیط کار) تدوین می شود، برای کلیه کارگاه ها، کارفرمایان، کارگران و کارآموزان الزامی است.
ماده ۹۰ قانون کار: کلیه اشخاص حقیقی یا حقوقی که بخواهند لوازم حفاظت فنی و بهداشتی را وارد یا تولید کنند، باید مشخصات وسایل را حسب مورد همراه با نمونه های آن به وزارت کار و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارسال دارند و پس از تایید، به ساخت یا وارد کردن این وسایل اقدام نمایند.
ماده ۹۱ قانون کار: این ماده به صورت کاملا صریح کارفرما را ملزم به تأمین وسایل حفاظت و بهداشت فردی کارکنان کرده و حتی مسئولیت آموزش نحوه استفاده صحیح از این وسایل را به کارفرمایان گوشزد می کند و در کنار وظیفه کارکنان در قبال استفاده و نگهداری این لوازم را متذکر می سازد. بنابراین قانون گذار مطابق ماده ۹۱ قانون کار کارفرما را برای تأمین و حفظ سلامت شاغلین موظف نموده و کارفرما باید در ارتباط وسایل حفاظت فردی مطابق با موارد زیر عمل نماید:
- تهیه وسایل و امکانات لازم؛
- قرار دادن وسایل و امکانات لازم در اختیار کارگران؛
- آموزش استفاده و نگهداری صحیح امکانات فراهم شده به کارگران؛
- نظارت بر نحوه ی نگهداری و استفاده صحیح از امکانات فراهم شده.
چنانچه تمام این موارد انجام شود؛ بر اساس تبصره ۲ ماده ۹۵ قانون کار چنانچه مشکلی برای کارگران در اثر عدم استفاده از وسایل حفاظت فردی ایجاد شود، کارفرما مسئولیتی ندارد.
لازم به ذکر است در موارد اختلاف و یا قضاوت بین کارفرما و کارگر در خصوص امور بهداشتی مطابق تبصره ۱ ماده ۹۶ قانون کار گزارش کارشناسان بهداشت حرفه ای مرکز بهداشت به عنوان گزارش ضوابط دادگستری قابل ارائه به مراجع قضایی خواهد بود و با توجه به اینکه مطابق ماده ۹۵ و ۱۸۵ قانون کار موارد تخلف بهداشتی کیفری و ماندگار است؛ چنانچه این اختلاف در سال های آتی نیز اتفاق بیافتد قابل رسیدگی است بایستی تمام موارد فوق الذکر مستند باشد تا به تایید کارشناس مربوطه برسد.
ماده ۹۵ قانون کار: مسئولیت اجرای مقررات و ضوابط فنی و بهداشت کار بر عهده کارفرما یا مسئولین واحدهای ذکر شده در ماده ۸۵ این قانون خواهد بود. هر گاه بر اثر عدم رعایت مقررات مذکور از سوی کارفرما یا مسئولین واحد، حادثه ای رخ دهد شخص کارفرما و یا مسئول مذکور از نظر کیفری و حقوقی و نیز مجازاتهای مندرج در این قانون مسئول است.
تبصره ۲: چنانچه کارفرما یا مدیران واحدهای موضوع ماده ۸۵ این قانون برای حفاظت فنی و بهداشت کار وسایل و امکانات لازم را در اختیار کارگر قرار داده باشند و کارگر با وجود آموزش های لازم و تذکرات قبلی، بدون توجه به دستورالعمل و مقررات موجود، از آنها استفاده ننماید، کارفرما مسئولیتی نخواهد داشت.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)