مصاحبه با رتبه 1 کنکور ارشد HSE وزارت بهداشت و علوم سال 98
مصاحبه با رتبه 1 کنکور ارشد HSE وزارت بهداشت و علوم سال 98
کارنامه
کارنامه رتبه 1 کارشناسی ارشد HSE سال 98
1- سلام لطفا خودتان را معرفی کنید؟
با سلام خدمت شما. پدرام رستگاری هستم.
2- رشته و دانشگاه محل تحصیل شما در مقطع لیسانس چه بوده است و با چه معدلی فارغ التحصیل شده اید؟ آیا در حین مطالعه برای کنکور شاغل یا دانشجو بودید؟
کارشناس بهداشت محیط از دانشگاه علوم پزشکی کرمان با معدل 15.31
3- در کنکور ارشد وزارت بهداشت در چه رشته های آزمون دادید؟ رتبه و درصد های که آوردین در درس های مختلف چقدر بوده است؟
ارشد HSE وزارت بهداشت و علوم.
رتبه 1 هم در وزارت بهداشت و رتبه 1 در آزمون وزارت علوم
درصدها:
بهداشت حرفه ای 28.8
بهداشت محیط 28.8
اصول ایمنی 21.6
اصول و مبانی مدیریت 1.6
کلیات بهداشت عمومی 6.6
آمار و اپیدمیولوژی 0
زبان عمومی 88
4- چرا و چگونه شد که رشته مدیریت HSE را برای ارشد انتخاب کردید چرا در رشته مهندسی بهداشت محیط نخواستید ادامه تحصیل کنید؟
به خاطر علاقه شخصی و بازار کار بهتر HSE این رشته را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم .
5- تقريبا از چه زمانی مطالعه براي آزمون را شروع كرديد؟ و برنامه مطالعه شما به چه صورت بود؟
به صورت جدی از بهمن ماه از روزی 3 ساعت شروع کردم و در اواخر روزی 10 ساعت مطالعه می کردم. کسی که برای ارشد مطالعه میکنه حتما باید خلاصه برداری و نکته برداری به علت حجم بالای مطالب داشته باشد.
6- کتابها و منابع پیشنهادی شما در هر یک از دروس رشته hse کدام ها هستند و در هر درس چه توصیه های خاصی به داوطلبان دارید؟
منابع زیر را به دوستان پیشنهاد می کنم :
برای بهداشت حرفه ای:
مهندسی صدا و ارتعاش دکتر گل محمدی
جنبه های بهداشتی پرتوهای یون ساز دکتر منطم
مهندسی عوامل انسانی در صنعت و تولید دکتر چوبینه
شیوه های ارزیابی پوسچر در ارگونومی شغلی دکتر چوبینه
روش ها و وسایل نمونه برداری از آلاینده های محیط کار دکتر چوبینه
تهویه دکتر جعفری
سم شناسی دکتر طاهری
کلیات بهداشت حرفه ای دکتر چوبینه
کتاب جلد آبی sdm
تست سه جلدی OHT
سوالات بهداشت حرفه ای سال های قبل از مهندس رجبعلی حکم ابادی
انسان و تنش های محیط کار دکتر گلپایگانی
کتاب جلدقرمز sdm برای تست
برای بهداشت محیط :
آلودگی محیط زیست دکتر زرزولی
کلیات بهداشت محیط دکتر زرزولی
تکنولوژی آب و فاضلاب دکتر ززولی جلد دوم
تست های خانیران آلودگی هوا، مواد زاید جامد، مهندسی فاضلاب و میکروبیولوژی
جلد سبز کتاب sdm
تصفیه اب دکتر موسوی جلد اول همه فصل ها و جلد دوم سه فصل اول
برای ایمنی :
کتاب ایمنی و بهداشت برای مهندسین دکتر فام
درسنامه ایمنی و بهداشت برای مهندسین از مهندس حاج بابایی
کتاب جلد زرد sdm
تست های ایمنی سال های قبل hse و بهداشت حرفه ای از مهندس رجبعلی حکم آبادی
مهندسی حریق دکتر گل محمدی
برای مدیریت :
مبانی سازمان و مدیریت دکتر رضاییان
مبانی مدیریت رفتار سازمانی دکتر رضاییان
کتاب 2000 تست تئوری مدیریت الوانی فقط فصل های مربوطه
برای زبان انگلیسی :
کتاب تافل و 504
کتاب زبان دکتر لزگی
7- ممنونم از اینکه برای دوستانتان وقت گذاشتید. در نهایت چیزی هست که می خواستید بگویید و ما از شما نپرسیدم؟
در آخر از شما تشکر می کنم که این مصاحبه را انجام.دادید و توصیه ام برای کسانی که قصد شرکت در آزمون کارشناسی ارشد را دارند این است که با تمام قدرت براش تلاش کنند. بهترین نتایج در سخت ترین شرایط به دست می آیند .با ارزوی موفقیت برای همه ی دوستداران علم و دانش
ممنون از مهندس رستگاری که وقت خودشونو در اختیار ما قرار دادند و با حوصله به سوالات پاسخ دادند. کاربران عزیز می توانند از طریق ایمیل زیر با مهندس رستگاری در تماس باشند.
https://acgih.ir/wp-content/uploads/2019/08/HSE98.jpg450626Sirvan Sheikhihttps://acgih.ir/wp-content/uploads/2018/02/logo-acgih.ir__e1df634ba2089f2f38b7bb18d19199bc.pngSirvan Sheikhi2019-08-11 18:55:512019-08-13 12:49:45مصاحبه با رتبه 1 کنکور ارشد HSE وزارت بهداشت و علوم سال 98
از آنجایی که مسمومیت ارتباط مستقیمی با مقدار سم و نوع آن دارد، عوارض مسمومیت برحسب مصرف و یا تماس با ماده سمی ظاهر خواهد گردید و بدین ترتیب بایستی ضوابط و جداولی موجود باشد که بتوان در هر مورد مقادیر خوراک و یا مقادیر تماس با مواد سمی را تعیین و حدود مجاز را مشخص ساخت. در پزشکی و داروسازی، در بهداشت صنعتی، در مسائل آلودگی محیط و در علم تغذیه معیارها یا استانداردهایی موجود است که در تحت شرایط خاص ، حدود مجازی را که فرد می تواند با مواد سمی سرو کار داشته باشد تعیین می کند و در هر یک از این معیارها، واحدها، اصطلاحات و عناوین خاصی به کار رفته و مدت زمان تماس و نوع ماده مورد نظر مشخص شده است. در زیر به شرح چندین معیار مهم که در مسائل مربوط به داروها، سموم صنعتی، مواد آلوده کننده محیط، مواد غذایی و کشاورزی و غیره بکار می رود می پردازیم.
مقدار خوراک و تجویز داروها
در داروسازی و پزشکی در مواردی که دارو برای بیماران تجویز می گردد رعایت حدود مجاز و مقدار مصرف و خوراک هریک از داروها برعهده پزشکی و داروساز گذاشته شده است. اگر دارویی بیش از حد مجاز به مصرف برسد ممکن است ایجاد خطر و مسمومیت شدید نماید و حتی تکرار و تجدید نسخه های پزشکی در بعضی موارد مجاز نیست و در صورت لزوم بایستی پزشکی دستور تجدید نسخه را کتبا به داروخانه اعلام دارد .
بطور کلی در مورد داروها دو نوع مقدار تجویز یا مقدار خوراک وجود دارد :
الف- مقدار مصرف یا خوراک روزانه
ب- مقدار مصرف و یا خوراك يكباره در 24 ساعت
این دو نوع مقدار مصرف بنام دوز حداقل و دوز حداکثر خوانده می شوند .
دوز حداقل روزانه عبارت است از مقداری از دارو که به دفعات در هر روز مورد تجویز قرار می گیرد و برای چند روز مصرف آن قابل تکرار است. اغلب داروهای خوراکی و تزریقی و غیره معمولا بدین صورت تجویز می شوند و پزشک مقدار داروی روزانه را برای مصرف چندین روز در نسخه قید می نماید. دوز حداکثر مقداری از داروست که فقط یک بار در 24 ساعت شخص می تواند مصرف کند و تجاوز ازآن مقدار در روز مجاز نیست.
واحد مقدار مصرف برحسب میلی گرم و یا گرم بوده و مقادیر آن برای افراد بزرگ و اطفال متفاوت است و تعداد دفعات مصرف روزانه نیز بر حسب نیاز از يكبار تا چند بار در شبانه روز متفاوت خواهد بود.
دوز کشنده سموم (ال دی پنجاه LD50)
دوز کشنده سموم (ال دی پنجاه LD50)
در مورد سموم مختلف که امکان تماس شخص با آنها به طور اتفاقی ، عمدی یا شغلی ممکن است پیش آید لیست مخصوص بنام «ال دی 50» یا « مقدار کشنده 50» تنظیم گردیده است
این اصطلاح که معنی آن حداقل دوز کشنده است برای اغلب مواد سمی و خصوصا سموم پر مصرفی چون مواد آفت کش و حشره کش رواج دارد و عبارت است از مقداری از سم که از یک راه مشخص روی دسته ای از حیوانات آزمایشگاهی 50% آنها را بکشد نحوه تهیه این استاندارد بدین ترتیب است که با آزمایش و تجويز هر سم نزد عده ای از حیوانات آزمایشگاهی، از یک راه معين ، مثلا از طریق خوراکی، پوستی و یا استنشاقی این اعداد را تعیین نموده و سپس با در نظر گرفتن ضرایب مصونیت و جوانب احتیاط اعداد را توصیه کرده اند. در لیست LD50 اعداد برحسب میلی گرم بر کیلوگرم از وزن بوده و نوع حیوان مورد آزمایش و همچنین راه تجویز سم نیز قید گردیده است. مثلا گفته می شود LD50 سم ددت برای «رات» از طریق گوارشی ۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم است. بدین ترتیب در شخصی که ۶۰ کیلوگرم وزن داشته باشد ۱۰ گرم از آن از راه خوراکی کشنده خواهد بود. در مورد تهیه و تعيين LD50 بر روی حیوانات آزمایشگاهی شرایط خاصی لازم است رعایت شود که از آن جمله حیوانات باید دارای وضع مشابه و شرایط مناسب و مساوی باشند . در این مورد در مبحث مربوط به سم شناسی کاربردی و کار با حیوانات بحث خواهد گردید.
ضمنا باید گفت که اعداد و ارقام لیست LD50 بر مبنای شرایط کار و انجام آزمایشات و نوع حیوانات در کشورهای مختلف ممکن است متفاوت باشد.
برای اینکه به توان برحسب LD50 به درجه سميت مواد پی برد، سازمانهای مسئول و بين المللی سمیت را برحسب LD50 تقسیم بندی نموده اند که یکی از آنها در زیر داده می شود:
سمومی که LD50 آنها کمتر از 0.025 میلی گرم در کیلوگرم باشد به نام سموم و سمومی «بی نهایت سمی»
سمومی که LD50 آنها بین 1- 0.025 میلی گرم در کیلوگرم باشد به نام سموم «خیلی سمی»
سمومی که LD50 آنها بین 1- 50 میلی گرم در کیلوگرم باشد به نام سموم «سمی»
سمومی که LD50 آنها بین 50 – 500 میلی گرم در کیلوگرم باشد به نام سموم «متوسط سمی»
سمومی که LD50 آنها بین 0.5 – 5 گرم در کیلوگرم باشد به نام سموم «کم سمی»
سمومی که LD50 آنها بین 5 – 15 گرم در کیلوگرم باشد به نام ماده «غیر سمی»
سمومی که LD50 آنها بیش از 15 گرم در کیلوگرم باشد به نام ماده « بی خطر» خوانده می شوند.
«ال سی 50- LC50»
«ال سی پنجاه» اصطلاح مشابهی است که حداقل غلظت کشنده سمومی را که در هوا و یا آب مصرف می شوند تعیین می کند و معمولا اعداد و ارقام این جدول برای تعیین درصد مرگ و میر حشرات توسط حشره کشها در هوا و یا ماهی ها در آب بکار برده می شود. معمولا در آب مقدار حشره کش برحسب PPM ( قسمت در میليون ) یا PPB ( قسمت در بیلیون ) و در هوا برحسب میلی گرم در متر مکعب تعیین می گردد.
3- TLV و MAC
حدود مجاز مواجهه شغلی tlv
اصطلاح «تی ال وی» یا «ترشولدليميت وليو» که «حد آستانه مجاز» تعریف گردیده است اصطلاحی است که معادل «ماک» یا « ماکزیميم الوابل کنساتريشن» یا «حداکثر تراکم مجاز» شناخته شده است. این دو معیار که در سم شناسی صنعتی و بهداشت صنعتی بکار می روند حدود تماس مجاز افراد و کارگران را با سموم مختلف تعیین می کند .
در کشورهای پیشرفته از سالها قبل مقدار مجاز سموم مختلف برای کارگران در حرفه های مختلف تعیین گردیده و همه ساله لیست آنها منتشر می گردد. برای اولین بار در 1927 نخستین اعداد در امریکا توسط «سایرز» داده شد و سپس در سال 1939 کمیته ای جهت تنظیم MAC از طرف انجمن استاندارد های امریکا تشکیل یافت و اعداد و ارقام مربوط به تعدادی از مواد مختلف را تصویب نمود. بعدها توسط «كوک» ارقامی جهت 154 ماده شیمیایی جمع آوری گردید که اولین هسته لیست تنظیم شده TLV را تشکیل داد.
در امریکا «کمیته یا کنفرانس دولتی متخصصین بهداشت صنعتی» همه ساله نشریه ای که در آن «حدود آستانه مجاز» برای تعداد زیادی از سموم و مواد شیمیایی تعیین شده است منتشر می نماید و در آن نه تنها اعداد و ارقام برای مواد شیمیایی داده شده بلکه حدود مجاز عوامل فیزیکی محیط کار نیز قید گردیده است.
باید توجه داشت که تجدید نظرهایی که در این مورد توسط متخصصین مزبور به عمل می آید برمبنای مطالعاتی است که طی سالهای متمادی روی هر یک از سموم و مواد زیان آور به عمل آمده و با توجه به نتایج خاصی که در اثر تحقیقات در بعضی موارد بدست آمده است در این اعداد و ارقام تجدید نظر می گردد.
ادامه مطالب زیر را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
صوت هنگامی ایجاد می شود که تغییرات فشار هوا موجب تولید امواجی از فشار شده که در اتمسفر منتقل می شوند. در حین عبور، این امواج به طرق گوناگونی با محیط خود تعامل دارند. صدا کلمه ای است که به طور معمول برای صوت ناخواسته به کار می رود. صوت موجود در اکثر محیط های کاری ناخواسته می باشند؛ بنابراین عبارت صدای محیط های کار بیشتر از «اصوات محیطهای کار» مورد استفاده قرار می گیرد.
روابط ریاضی که چگونگی رفتار و تعامل صوت با اجسام جامد را بیان می کنند می توانند بسیار پیچیده باشند. خوشبختانه امکان توصیف رفتار صوت به شکل ساده و با فرض موقعیت های ایده آل وجود دارد. این فرضیات تا حد زیادی با شرایط واقعی یکسان بوده و امکان توصیف ساده تر رفتار موج صوتی را به دست می دهند.
ساده ترین نوع موج صوتی، یک صوت خالص یا موج سینوسی می باشد که در یک جهت و بدون واگرایی از منبع تولید دور می شود. در شکل ۱ تغییرات فشار هوا در حین عبور موج صوتی به طور شماتیک نشان داده شده است.
معمولا به منظور سهولت نمایش، تغییرات به صورت گراف فشار – فاصله نشان داده می شود. باید دقت نمود که برخلاف این نحوه نمایش تغییرات فشار، امواج صوتی از نوع طولی هستند. به عبارت دیگر، حرکات ملکولهای هوا به سمت عقب و جلو و در همان جهت حرکت انتقال صوت می باشد. این نوع موج متفاوت از امواج عرضی مانند امواج سطح آب می باشند. در امواج سطح آب، آب به سمت بالا و پایین نوسان می کند در حالیکه موج در سطح افق منتقل می شود (شکل ۲). اگر شما می توانستید در یک نقطه در مسیر امواج صوتی بایستید، تغییرات فشار صوت بر حسب زمان را به شکل سینوسی در می یافتید (شکل 3). افزایش و کاهش فشار صوت ممکن است چندین هزار بار در ثانیه اتفاق افتد.
حتی در اصوات بسیار بلند نیز تغییر فشار واقعی هوا نسبتا کم است. تغییری معادل یک درصد در فشار اتمسفری موجب تولید صوتی بسیار بلند و غیر قابل تحمل می شود. برای مقایسه، فشار جو می تواند به راحتی در طول یک هفته، دو تا ۳ درصد تغییر کند. هنگامی که در مورد بزرگی یک موج صوتی صحبت میکنیم، عملا درباره انحراف و یا تغییر فشار هوای محیطی بحث می کنیم. این تغییر معمولا فشار صوت نامیده می شود.
اصوات خالص، امواج سینوسی، فرکانس و طول موج
موجی صوتی که در بالا توضیح داده شد، یک فرکانس مشخص دارد. اساسا فرکانس یک موج، تعداد امواج کاملی است که در طول یک ثانیه از یک نقطه مشخص می گذرد. واحد فرکانس هرتز می باشد. اگر فرکانس Hz 1000 باشد، 1000 موج کامل در یک ثانیه از یک نقطه عبور می کند. فرکانس یک صوت خالص به شدت با زیر بودن یا تیزی صوت وابسته است. صوت بسیار زیر دارای فرکانس زیاد و صدای بم دارای فرکانس کم می باشد. ردیف فرکانس اصواتی که برای انسان قابل شنیدن هستند، معمولا بین Hz 20 تا Hz 20000 ) 20 KHz) در نظر گرفته می شود. این ردیف گسترده تا حد زیادی تغییرات توانایی شنیداری افراد را پنهان می کند. این موضوع به ویژه در مورد کاهش قدرت شنوایی ناشی از افزایش سن برای فرکانس های زیاد مصداق دارد.
نمایش یک موج صوتی
شکل 1: نمایش یک موج صوتی
تغییرات فشار بر حسب فاصله
شکل 2: تغییرات فشار بر حسب فاصله
به هر حال، نمی توان به طور دقیق حد پایین و بالای ردیف فرکانس قابل شنیدن را مشخص نمود. برای شنیدن اصواتی که فرکانس های آنها نزدیک حد بالا و حد پایین ردیف فرکانس قابل شنیدن هستند، نیاز به انرژی صوتی بیشتری است (جدول ۱)
در حالیکه اصوات خالص به سادگی قابل تولید هستند، اغلب اصوات واقعی صوت خالص نیستند. برخی از اصوات، همانند نتهای تولید شده به وسیله ابزار آلات موسیقی، مخلوطی از تعداد نسبتا کمی فرکانس هستند که با یکدیگر ارتباط دارند (شکل 4). برای مثال، یک نت با فرکانس Hz 440ممکن است حاوی اجزایی با فرکانسهای 880, 1320، 1760هرتز و غیره باشد.
اصوات غير موسیقیایی (شامل اغلب صداهایی که در طول زمان کار شنیده می شوند) همانند اصوات موسیقی نبوده و دارای دوره تناوب نیستند (شکل 5). تحقیقات نشان می دهند که این نوع از اصوات، ترکیبی از تعداد زیادی فرکانس می باشند که از نظر ریاضی به سادگی با یکدیگر مرتبط نیستند.
یک موج صوتی در یک فرکانس منفرد دارای یک طول موج می باشد. طول موج فاصله بین قله های (پیک) متوالی و یا فرورفتگی های متوالی یک موج می باشد و مانند هر طول دیگری با واحد متر اندازه گرفته می شود. تحت شرایط طبیعی، طول موج اصوات قابل شنیدن از چند سانتی متر تا چندین متر متغیر هستند. برای مثال، طول موج صوتی با فرکانس 1 KHz تقریبا برابر 34 سانتی متر، و طول موج صوتی با فرکانس Hz 100 در حدود 3.4 متر می باشد.
تغییرات فشار برحسب زمان
شکل 3: تغییرات فشار برحسب زمان
یک نت موسیقی
شکل 4: یک نت موسیقی
فرکانس
نمونه اصوات
Hz 20
حداقل فرکانس صوت قابل شنیدن
Hz 100
صدای منتشر شده از یک ترانسفورمر یا دستتگاه پخش صوت
Hz 30-400
ردیف فرکانس پیانو
Hz 250-1000
ردیف صدای خواننده زن
Hz 125-6000
ردیف فرکانس مکالمه (صدای مردان)
Hz 200-8000
ردیف فرکانس مکالمه (صدای زنان)
Hz 2000
حداکثر فرکانس قابل شنیدن
ادامه مطالب زیر را با دانلود فایل پیوستی دانلود کنید.
https://acgih.ir/wp-content/uploads/2019/06/sound-dreams-meaning.jpg419800Sirvan Sheikhihttps://acgih.ir/wp-content/uploads/2018/02/logo-acgih.ir__e1df634ba2089f2f38b7bb18d19199bc.pngSirvan Sheikhi2019-06-26 23:19:392019-06-26 23:19:39صدا و رفتار آن
آشنایی با اصول ایمنی در آزمایشگاههای فعال در زمینه علوم زیستی
اهداف اختصاصی انتظار می رود پس از مطالعه این متن فراگیرنده بتواند
مواد و عوامل زیستی را تعریف و طبقه بندی کرده ملاحظات ایمنی زیستی مربوط به هر طبقه را بیان کند.
انواع هودهای بیولوژیک را نام برده کاربرد هر یک را با هم مقایسه کند.
مقایسه ای از روش های مختلف سترون سازی و ضدعفونی کردن انجام دهد.
راهکارهایی برای مقابله با ریختن مواد زیستی ارائه دهد.
روشی مناسب برای حذف پسماندهای زیستی در آزمایشگاه ها ارائه دهد.
مقدمه
ایمنی زیستی، مجموعه ای از اصول و محدودیت ها برای پیشگیری از خطر هنگام کار با مواد و عوامل زیستی است. رعایت این اصول و مقررات، سبب تضمین کاهش نسبی احتمال خطرهای زیستی مانند القاء عفونت و بیماری خواهد شد. از آنجا که یکی از گستره های تحقیقاتی و آموزشی در علوم دارویی، کار با انواع مواد زیست خطر شامل میکروارگانیسم ها و متابولیتهای سمی آن ها می باشد، ضروری است ایمنی مربوط به این گونه فعالیتها پس از آموزش، در آزمایشگاه بکار گرفته شود. در این بخش به بررسی و ارائه دستورالعمل های استانداری در کار با مواد و عوامل زیستی پرداخته خواهد شد.
مواد و عوامل زیست خطر
نماد هشدار مواد زیست خطر
مواد و عوامل زیست خطر، به میکروارگانیسم ها، شامل انواع طبیعی و دستکاری ژنتیکی شدهی آنها، محیط کشت های سلول و انگل های انسانی که توانایی ایجاد هرگونه عفونت، آلرژی و یا سمیت را در بدن انسان دارند، اطلاق می شود.
طبقه بندی عوامل زیست خطر
میکروارگانیسم های بیماری زای مرسوم
جدول زیر، طبقه بندی جامع، خصوصیات بیماری زایی و نمونه هایی از هر طبقه از میکروارگانیسم های بیماری زای مرسوم را در اختیار قرار می دهد. مبنای این طبقه بندی، بیماری های عفونی مشاهده شده در افراد درگیر با این مواد، در آزمایشگاه ها و مراکز تحقیقاتی است و خطر برای آزمایشگر، اجتماع و محیط، بصورت توام در نظر گرفته می شود. این خطرها، تابع بیماری زایی، قدرت تهاجمی عامل بیماری زا و مقاومت آن، راه های آلودگی، وجود روش های پیشگیری و درمانی مؤثر و شرایط آزمایش هستند.
میکروارگانیسم های غیرمرسوم
میکروارگانسیم های بیماری زای غیرمرسوم یا “ویروس های آرام” را مسبب برخی بیماری های نورولوژیک پیشرونده می دانند. در میان ویروس های آرام، پریونها بعنوان عامل بیماری های تخریب عصبی قابل سرایت در انسان (مانند بیماری کرتزفیلد – یاکوب) شناخته شده اند. این نوع مواد زیست خطر به تخریب در اثر مواد شیمیایی مانند فرمالین و اتانول و همچنین روش های فیزیکی مانند نور فرابنفش مقاومند. با وجود این که هیچگونه گزارشی مبنی بر آلودگی با این مواد منتشر نشده است، عاقلانه است که برای کار با این مواد، از دستورالعمل های مورد قبول در ایمنی زیستی سطح دو و بالاتر استفاده کرد.
جدول ۱- طبقه بندی و نمونه هایی از میکروارگانیسم های بیماری زای مرسوم گروه
گروه خطر
ارزیابی خطر
خصوصیات بیماری زایی
نمونه ها
اول
کم در فرد و جامعه
معمولا غیربیماری زا برای انسان
اشریشیا کلی و باسیلوس سوبتیلیس
دوم
متوسط در فرد و کم در جامعه
به ندرت بیماری زا, وجود راه پیشگیری و درمان بیماری و خطرهای ناشی از آنها
برای امور عادی و کار با میکروارگانیسم های گروه 1 طراحی و تهیه شده اند. به عبارت دیگر، این آزمایشگاه ها دارای امکانات و تجهیزات اساسی برای یک آزمایشگاه هستند و برای ساخت و طراحی دیگر سطوح آزمایشگاهی، اصلاحات و اضافات مورد نیاز، بر این امکانات افزوده می شود.
محافظت فردی
پوشیدن روپوش آزمایشگاه یکسره، در تمام مدت کار ضروری است.
استفاده از دستکش، برای تمامی مراحل کار الزامی است
شست و شوی دستها توسط کارکنان، باید پس از پایان هر آزمایش با مواد عفونی و بیش از ترک آزمایشگاه الزامی می باشد.
عینک های محافظ یا محافظ صورت، باید در موارد لزوم مورد استفاده قرار گیرنده
پوشیدن لباس آزمایشگاه در خارج از آن مانند کتابخانه و غذاخوری ممنوع است.
پوشیدن کفش های جلوباز در این سطح ممنوع است
لباس های آزمایشگاهی استفاده شده، نباید در کمدهای لباس شخصی با بیرون نگهداری شوند.
طراحی و امکانات
دیوارها، سقفها و كفها باید صاف بوده به آسانی تمیز شوند و همچنین نسبت به مایعات غیرقابل نفوذ بوده مقاوم به مواد شیمیایی و ضدعفونی کننده های معمول در آزمایشگاه باشد
روی میزها باید نسبت به آب غیر قابل نفوذ بوده به مواد ضدعفونی کننده، اسیدها، بازها، حلالهای آلی و گرمای متوسط مقاوم باشد.
روشنایی کافی برای تمامی فعالیت ها وجود داشته باشد.
باید فضاها و امکانات لازم برای جابجایی ایمن و نگهداری حلال ها و گازهای فشرده و مایع وجود داشته باشد.
باید امکانات لازم برای نگهداری لباس های بیرون و لوازم فردی، در خارج از محیط آزمایشگاه فراهم شده باشد.
در صورت امکان، باید دست شویی با آب جاری در هر اتاق آزمایشگاهی وجود داشته باشد.
درب ها باید دارای پنجره ای برای مشاهده آزمایشگاه و مقاوم به آتش باشند و ترجیحا بطور خودکار بسته شوند
در سطح ۲ ایمنی زیستی، باید یک اتوکلاو بطور مناسب، همانگونه که در بخش اول آورده شده، در نزدیکی آزمایشگاه تعبیه شود
جعبه های کمکهای اولیه، باید بطور مناسب برای این سطوح ایمنی طراحی و در محل مناسب تعبیه شده باشند.
در طراحی امکانات جدید، تهیه سامانه هوادهی مکانیکی را که جریان هوا را به طرف داخل، بدون چرخش مجدد، ایجاد می کند، باید مدنظر قرار داد. در صورت عدم امکان ایجاد این سامانه هوادهی, پنجره ها باید قابل باز شدن و دارای توری های جلوگیری کننده از ورود حشرات باشند.
https://acgih.ir/wp-content/uploads/2019/05/20170806091159638745.jpg460850Sirvan Sheikhihttps://acgih.ir/wp-content/uploads/2018/02/logo-acgih.ir__e1df634ba2089f2f38b7bb18d19199bc.pngSirvan Sheikhi2019-05-23 16:06:082019-05-23 16:06:08ایمنی در کار با مواد زیستی
ایمنی ماشین آلات تولید مقدمات بافندگی تار و پودی و حلقوی
ایمنی ماشین الات اولید نخ, ریسمان و طناب
الزامات عمومی ماشین الات نساجی
اصطلاحات و تعاریف
وسیله کنترلی دو دکمه ای: وسیله ای که حداقل به عملکرد هم زمان با استفاده از دو انگشت ، به منظور شروع کار ماشین نیاز دارد .
فهرست خطرات مهم:
خطرات مهمی که به طور معمول در ماشین های تولید پارچه و سایر ماشین های نساجی یا اجزای دیگر آنها به وقوع می پیوندد را باید مطابق بندهای ۵ و ۶ استاندارد ملی ایران شماره ۱-۱۱۲۲۹ در نظر گرفت. خطرات مهم در مواردی که با عنوان ” الزامات ایمنی عمومی ” مطرح هستند در بند ۵ این استاندارد به آنها اشاره می شود . خطرات مهمی که برای ماشین آلات تولید پارچه به عنوان ” خطرات ویژه ” قابل ملاحظه هستند در بند ۵ این استاندارد ذکر شده است . قبل از به کار گیری این استاندارد باید اطمینان حاصل کرد که خطرات مهم ماشین ویژه مشخص شده اند.
یاد آوری – خطرات مهم ماشین های تولید پارچه همواره در ارتباط با الزامات ایمنی مورد توجه قرار می گیرند .
خطرات مهم و الزامات و یا اقدامات ایمنی مربوط
کلیات: در صورت اشاره به عنوان ” الزامات ایمنی عمومی ” بند ۵ این استاندارد ، ماشین آلات باید با الزامات ایمنی بندهای ۵ و ۶ استاندارد ملی ایران شماره ۱-۱۱۲۲۹ و هم چنین با ” الزامات ایمنی ویژه ” تکمیلی بند ۵ این استاندارد مطابقت داشته باشد.
ماشین آلات بافندگی تار و پودی: این ماشین آلات شامل ماشین های بافندگی تار و پودی ماکویی، رپیری سخت و منعطف، پروژکتایل، جت آب و جت هوا و ماشین های بافندگی مشابه، هم چنین بافندگی تار و پودی پرز دار و ماشین های بافندگی تار و پودی پارچه کم عرض می باشد.
خطرات ویژه
خطرات مکانیکی ناشی از دفتین و قسمت های متحرک مربوطه شامل قرقره و دنده های دستگاه باز کننده نخ چله و ماشین ژاکارد یا ماشین دهنه دادن، به خصوص خرد شدگی و ضربه .
ریسک های ویژه
احتمال اندک جراحت های متوسط تا شدید، به خصوص زمانی که ماشین به طور تصادفی راه اندازی می شود ( راه اندازی سهوی با نا خواسته ) و زمان ترمیم نخ پارگی.
الزامات ایمنی ویژه
الف – باید از شروع به کار ناشی از راه اندازی سهوی یا ناخواسته با استفاده از کنترل کننده هایی راه اندازی جلوگیری شود که به منظور کاهش ریسک کاربر خواه با فعال سازی کنترل کننده به طور سهوی ( مثلا با تکیه دادن به آن) با فعال شدن کنترل کننده به اشتباه ( مثلا راه اندازی در سرعت معمولی به جای سرعت کار کاهش یافته ) طراحی شده اند . به جدول ۶ استاندارد ملی ایران شماره ۱- مراجعه شود . نمونه هایی از این کنترل کننده ها به شرح زیر می باشد :
وسایل کنترل کننده دو دکمه ای یا
عملگرهای کنترل کننده دارای حرکتی متفاوت از سایر عملگرهای کننده باشد ( مثلا بیرون کشیدن به جای فشار دادن)
ب – حفاظ ها و یا وسایل ایمنی باید برای نقاط خرد شدگی و ضربه بین قرقره و قسمت های ثابت پیش بینی شوند : مثلا مجموعه تميل ( شامل پوشش تمپل ، وسط تمپل و تکیه گاه آن ) یا ” نگه دارنده پایین ” یا میز مخصوص پارچه به منظور جلوگیری از راه اندازی ماشین ( حفاظت راه | اندازی ) زمانی که انگشتان کاربر در منطقه خطر قرار گرفته ، تعبیه شوند، که شامل راه اندازی در موارد زیر می باشد :
ورود بود گذاری تکی
سرعت تولید معمولی
سرعت کار کاهش یافته
راه اندازی مجدد بعد از خارج کردن نخ پود پاره شده
این حفاظ گذاری را می توان به شکل های زیر انجام داد :
دستگاه ( های ) متوقف کننده ، مثلا دستگاه های حفاظتی ایتو الکترونیک فعال ( AOPD ) ، مطابق با نوع ۲، همان گونه که در استاندارد 1-61496 IEC و 2-61496 IEC توضیح داده شده است . اگر به شکل AOPD باشد باید مطابق با جدول ۳ استاندارد ملی ایران شماره ۱-۱۱۲۲۹ باشد ، به عبارت دیگر رسیدن به منطقه خطر بدون فعالیت AOPD امکان پذیر نباشد ( به شکل ۱ مراجعه شود) و می تواند بلافاصله بعد از این که به سرعت تولید معمولی اش رسید, غیرفعال گردد مگر آن که تمهیدات اضافی به منظور حفاظت منطقه خطر بین دفتین و قسمت های ثابت ماشین باشد.
پوشش های دارای قفل داخلی قابل حرکت, که مناطق خرد شدگی بین تمپل و شانه را پوشش می دهد و به منظور چلوگیری از دسترسی انگشتان طراحی شده است.
پ – حفاظ ها یا وسایل ایمنی باید به منظور جلوگیری از نقاط خرد شدگی، برش و ضربه به سمت چپ و راست دهنه نخ تار بين انتهای دفتين متحرک و قسمت های ثابت ماشین حین راه اندازی و کار عادی تعبیه شوند. این حفاظها ممکن است به یکی از شکل های زیر باشد :
حفاظ های ثابت قابل تنظیم
حفاظ های دارای قفل داخلی قابل حرکت
دستگاه های کنترلی متوقف کننده به گونهای نصب شدند که پیش از توقف ماشین دسترسی به مناطق خطر امکان پذیر نباشد و هم چنین به گونه ای طراحی شوند که اگر قسمت هایی از بدن داخل منطقه خطر قرار گیرد ، ماشین دوباره راه اندازی نشود که این نوع دستگاه ایمنی مثلا می تواند برای ماشین های با سرعت راه اندازی پایین ، ماشین های بافندگی تار و پودی سنگین بافت با عرض زیاد ، نظیر ماشین های بافندگی تولید نمد نصب شود .
ت – راه اندازی مجدد خودکار پس از این که ماشین فرآیند متوالی را طی کرده مثلا
خارج کردن پودهای پاره شده
نخ کشی تار روی تغذیه کننده ؛ یا
ترمیم نخ بارگی
که این موارد فقط در مواقع زیر مجاز می باشند :
زمانی که حفاظ و وسایل ایمنی برای عملکرد عادی در موقعیت خود و یا فعال ، تعبیه شده اند و
یک دستگاه سیگنال نوری در طول اجرای این فرایند فعال می شود که با نصب این دستگاه به هنگام عملگر عادی ماشین بافندگی تار و پودی قابل رویت و توجه می گردد و هم چنین موجب فراهم آمدن هشدار و اعلام بدون اشتباه به هنگام راه اندازی مجدد خودکار ماشین به صورت حتمی و قطعی می شود. اطلاعات لازم مربوط به آموزش مناسب به کاربرها جهت کار ماشین های خودکار باید در کتابچه راهنما درج گردد .
ث – نیازی نیست چرخ دنده های دستگاه باز کننده نخ چله تار را حفاظ گذاری کرد البته به شرطی که منفذهای موجود از mm ۵۰ ( به شکل ۲ مراجعه شود ) پهن تر نباشد و کنترل کننده توقف اضطراری در حدود دسترسی چرخ دنده قرار گرفته باشد .
ج – اطلاعات مربوط به روش های ایمن ورود و باز کننده نخ چله و نوردها باید در کتابچه راهنما ذکر شده باشند .
چ – در مواردی که در ماشین های ژاکارد یا دایی ها ، عدم تعادل بار وجود دارد ، در کتابچه راهنما باید موارد احتیاطی و روش های عملیاتی مربوط به سیستم های محرک و انتقال ترمز ذکر شده باشد .
ح – برای ماشین های بافندگی تار و پودی سنگین بافت به عرض ۸m یا بیشتر باید از گروه ۲ یا ۴ مطابق با بند ۶ استاندارد ملی ایران شماره ۱- ۷۳۶۸ برای بخش مرتبط با ایمنی سیستم کنترل استفاده کرد .
https://acgih.ir/wp-content/uploads/2018/04/مجله-سلامت-کار-ایران.jpg146380Sirvan Sheikhihttps://acgih.ir/wp-content/uploads/2018/02/logo-acgih.ir__e1df634ba2089f2f38b7bb18d19199bc.pngSirvan Sheikhi2019-02-22 13:46:292019-02-22 13:46:29مجلات دوره 15 – شماره 5 سلامت کار ایران
فرآیند جذب سطحی (Adsorption) عبارتند از : جمع آوری مواد روی سطح مواد جاذب می باشد ولی جذب (Absorption) نفوذ مواد جمع شده به درون جاذب است. از آن جائیکه این دو پدیده غالباً همزمان رخ می دهند از واژه (Sorption) برای این پدیده ها استفاده می گردد.
جذب شونده (Adsorbate): جزئی که جذب یا تغلیظ می شوند را جذب شونده می‌نامند.
جاذب (Adsorbent): فاز جذب کننده را جاذب می نامند.
علل جذب سطحی و انواع آن
جذب سطحی ناشی از دو نیروی زیر انجام می گیرد.
اولین نیروی مؤثر در جذب سطحی ناشی از خاصیت حلال گریزی (Solvent-disliking ) یا لیوفوبیک جزء حل شونده به حلال می باشد.
دومین نیروهای مؤثر در جذب سطحی تمایل ویژه جزء حل شده به سطح جاذب جامد می باشد. براساس این نیروها سه نوع جذب سطحی وجود دارد.
الف) جذب سطحی تبادلی (Exchange Adsorption)
فرآیندی است که یون ها بر روی سطح تجمع یافته و سطح را باردار می نمایند عامل تعیین کننده جذب سطحی تبادلی، بار یون هاست هر چه بار یون جذب شونده بیشتر باشد، شدت جذب بیشتر می باشد. بطور مثال یون های دارای 3 بار، نسبت به یون های دارای یک بار سرعت جذب بیشتری به سطح مخالف دارند. چنانچه بار یون ها یکسان باشد، شدت جذب بستگی به اندازه مولکول دارد. بطوریکه هر چه اندازه مولکول کوچکتر باشد، به راحتی در عمق بیشتری از سطح جاذب نفوذ نماید. این نوع جذب همانند جذب سطحی شیمیایی برای انجام واکنش عکس، انرژی زیادی نیاز می باشد. بنابراین برگشت ناپذیر است.
ب) جذب سطحی فیزیکی (Physical Adsorption)
جذب سطحی فیزیکی عمدتاً در اثر نیروهای واندروالس بوجود می آید. مقدار نیروی واندروالس متناسب با عکس مجذور فاصله دو ذره است. از مشخصه این نوع جذب، انرژی کم جذب می باشد و یک فرآیند برگشت پذیر است. در این نوع جذب راندمان جذب با کاهش دما، افزایش می یابد. در دمای پایین این نوع جذب غالب می باشد. نمونه ای از جذب فیزیکی می توان جذب سطحی توسط کربن فعال را نام برد.
ج) جذب سطحی شیمیایی (Chemical Adsorption)
در این نوع جذب، بین جزء جذب شونده و سطح جاذب یک واکنش شیمیایی اتفاق می افتد و یک فرآیند غیرقابل برگشت است زیرا برای انجام واکنش عکس به انرژی زیادی نیاز است. برخلاف جذب سطحی فیزیکی در این نوع جذب با افزایش دما، سرعت جذب یا واکنش افزایش می یابد در نتیجه راندمان جذب سطحی افزایش می یابد. جذب سطحی شیمیایی به ندرت در مهندسی محیط زیست کاربرد دارد. ولی جذب سطحی فیزیکی رایج می باشد. بیشتر پدیده های جذب سطحی در اثر ترکیبی از سه نوع جذب فوق انجام می گیرد و معمولاً تشخیص آن ها به راحتی امکان‌پذیر نیست.
عوامل مؤثر بر جذب سطحی
بعضی از عوامل مؤثر بر جذب به شرح ذیل می باشد:
1- مساحت سطح جاذب: چون جذب سطحی یک پدیده سطحی است، میزان جذب به نسبت مساحت سطح مخصوص جسم جاذب بستگی دارد. مساحت سطح مخصوص عبارتند از کل مساحت سطح جاذب که در عمل جذب شرکت می کند. هر چه ذرات جاذب ریزتر باشند به علت افزایش سطح تماس میزان جذب افزایش می یابد.
2- نوع جذب شونده: اندازه و قطر مولکول های جزء جذب شونده باید در حدی باشد که بتواند جذب و وارد روزنه گردد.
3-PH : PH محلولی که در آن عمل جذب صورت می گیرد بر میزان جذب سطحی تأثیر می گذارد زیرا یون هیدروژن و هیدروکسید به سرعت جذب سطح جاذب می شوند در نتیجه میزان جذب سایر یون ها را تحت تأثیر قرار می دهند. به طور کلی جذب سطحی آلاینده آلی محلول در آب با کاهش PH افزایش می یابد.
4- دما: واکنش های جذب سطحی گرمازا یا اگزوترمیک هستند بنابراین با کاهش درجه حرارت میزان جذب افزایش می یابد و در صورتی که جذب شیمیایی غالب باشد با افزایش دما، میزان جذب افزایش می یابد. ولی چون عامل اصلی جذب سطحی، جذب فیزیکی است و در جذب فیزیکی با افزایش دما میزان جذب کاهش می یابد.
5- اختلاط: هرچه اختلاط بیشتر شود، سرعت جذب بیشتر می شود.
6- غلظت جذب شونده: هرچه غلظت جزء جذب شونده در محلول بیشتر باشد، میزان جذب بیشتر می باشد.
انواع جاذب و خصوصیات آن ها
جاذب‌ها به طور کلی به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم می شوند.
جاذب‌های طبیعی: از این نوع جاذب ها می توان سیلیکاژل، خاک رس، خاک دیاتومه، کربن فعال و آلومینیای فعال یا آلومین را نام برد. آلومین و خاک رس دارای فرآیند جذب سطحی انتخابی می باشند که Al2O3 در حذف فلوراید و بنتونیت در حذف فلزات سنگین، دترجنت ها و رنگ مؤثر می باشد.
جاذب‌های مصنوعی: ماکرو مولکول ها و رزین‌هایی هستند که سطح مخصوص 300-750 g/m2 دارند و به سادگی احیاء میشوند.
انواع مختلف کربن فعال
زغال فعال یا کربن فعال
کربن فعال براساس اندازه ذرات به دو دسته تقسیم می شوند:
1-کربن فعال پودری: Powdered Activated Carbon) PAC): قطر مؤثر ذرات آن ها کمتر از (50µm (10-50µm می باشد.
2-کربن فعال دانه‌ای: Granular Activated Carbon) GAC): قطر مؤثر ذرات آن بزرگتر از 0.1mm می باشد.
هزینه احیاء PAC زیاد ولی هزینه احیاء GAC کمتر و آسان تر می باشد. PAC بیشتر برای حذف پیش سازهای DBPS و مولد طعم و بو استفاده می شود ولی GAC بیشتر برای حذف ترکیبات آلی پیچیده، VOCS، SOCS و THMS استفاده می شود. کاربرد PAC در تصفیه آب محدود به زلال سازی است. PAC ممکن است همراه با مواد منعقد کننده بکار می رود که در این حالت تشکیل فلوک ها با خصوصیات ته نشینی خوب را تشدید می کند.
توليد كربن فعال
کربن فعال را از ذغال موادی نظیر پوست بادام، نارگیل، گردو و سایر انواع چوب و ذغال سنگ تهیه می کنند. برای تولید ذغال فعال مراحل زیر باید انجام گیرد:
آب گیری یا خشک کردن (Dehydration): درجه حرارت مورد نیاز برای خشک کردن حدود 1700C می باشد.
کربونیزاسیون (Carbonization): معمولاً در دمای 400 تا 6000C و عدم حضور هوا عمل کربونیزاسیون صورت می گیرد. در دمای زیاد مواد اضافی حذف و کربن باقی می ماند. مواد در حال خروج سبب ایجاد خلل و فرج در توده کربن می گردند.
فعال سازی (Activation): در این مرحله کربن به خوبی متخلخل می گردد. عمل فعال سازی به دو صورت شیمیایی و فیزیکی انجام می گیرد. روش فیزیکی بیشتر کاربرد دارد و در این روش کربن با بخار دارای دمای 600-700C تماس می یابد.
احیا GAC
بسته به مقدار، نوع آلاینده های آلی و میزان فعالیت بیولوژیکی در ستون GAC، فاصله زمانی مورد نیاز برای احیاء GAC از 6 ماه تا 5 سال متغیر می باشد. سه روش برای احیاء GAC اشباع شده وجود دارد که عبارتند از:
احیاء با بخار (Steam Regeneration ): این روش برای کربنی مناسب است که توسط ترکیبات آلی فرار اشباع شده باشد.
احیاء حرارتی (Thermal Regeneration ): این نوع احیاء یک فرآیند پیرولیتیک در درجه حرارت 815 سانتیگراد می باشد.
احیاء شیمیایی (Chemical Regeneration ): در این روش از یک حلال برای استخراج ترکیبات جذب شده در درجه حرارت تقریباً 100 درجه سانتیگراد استفاده می شود.
فرآیندهای غشایی و نمک زدایی
فرآیند جداسازی غشایی عبارتند از کاربرد غشاهای نیمه تراوا برای جداسازی ناخالصی های آب می باشند به طوری که آب از غشاء عبور و ناخالصی ها در پشت غشاء باقیمانده و تغلیظ می‌گردد. میزان تصفیه توسط غشاء تابع نوع غشاء، نوع و میزان نیروی فشاری و خصوصیات آب می‌باشد. اما این فرآیند مشکلاتی هم دارد که نظیر:
گرفتگی غشاء (ناشی از باکتری ها، باقیمانده و پلیمرهای کاتیونیک برای بعضی از غشاها)
نیاز به پیش تصفیه آب خام ورودی با کیفیت پائین
تصفیه مواد زائد باقیمانده قبل از دفع الزامی است.
میکروفیلتراسیون (MF)
این نوع غشاها برای جداسازی ذرات و مولکول ها با اندازه 0/1 تا 1 میکرومتر نظیر کلوئیدها و ویروس ها به کار می رود. صافی میلی پور یک نوع MF می باشد. معمولاً شست و شوی معکوس غشاء هر 20 دقیقه انجام می گیرد. عمل تمیز کردن شیمیایی غشاء با توجه به کیفیت آب خام هر 2 تا 3 ماه توسط NaOH یا اسید با دترجنت با فشار بیش از (15PSI (1Kgm2 انجام می شود.
اولترافیلتراسیون (UF)
اندازه روزنه آن ها کوچکتر از 0/1µm است و برای جداسازی مولکول ها و یون ها با اندازه بین 0/001 تا µm 0/1 نظیر پلیمرها، پروتئین ها و ویروس ها به کار می روند.
بیشتر UF در مقابل گرفتگی حساس هستند و باید عمل شست و شوی معکوس صورت گیرد.
نانوفیلتراسیون (Nano filtration)
اندازه روزنه آن ها بین غشاء UF و RO می‌باشد. NF که در تصفیه آب بکار می رود دارای اندازه 0.001 تا µm 0.002 می‌باشند و NF قادر به حذف پیش سازهای DBP، یون های کلسیم و منیزیم می باشد. در نرم سازی آب مؤثر و اقتصادی تر از آهک می باشد. چون TOC را به طور مؤثر حذف می نمایند.
بنابراین انعقاد پیشرفته برای حذف پیش ساز DBP لازم نیست. این نوع غشاها میکروب ها را 100 درصد حذف می نمایند و به همین علت NF را می توان بجای ازن زنی، جذب سطحی کربن فعال و انعقاد پیشرفته بکار گرفت. ولی مسائل گرفتگی این نوع غشاء سبب می گردد که پیش تصفیه نظیر فرآیند تصفیه متداول قبل از آن مفید و مؤثر می باشد.
اسمز معکوس (RO)
اسمز معکوس فرآیند فیزیکی است که می تواند از محلولی دارای ناخالصی مثلاً آب نمک را به کمک یک غشاء نیمه تراوا و فشار هیدرواستاتیک، حلالی تقریباً خالص تهیه نماید. این فرآیند برای جداسازی مولکول ها با اندازه متوسط کمتر 0.001µm نظیر یون ها، مولکول های آبی با وزن مولکولی کم بکار می رود.
جنس غشاء از استات سلولز، پلی آمید و پلی فنیل اکسید می باشد که استفاده غشاء از جنس استات سلولز متداول تر می باشد. غشاء باید در مقابل حمله مواد شیمیایی یا بیولوژیکی مقاوم بوده و قدرت تحمل فشار اعمال شده را داشته باشد و از همه مهمتر در برابر تغییرات PH مقاوم باشند.
RO قادر به نمک زدایی آب دریا (3600 mg/l ) به آب دارای 300TDS mg/l می باشد. RO را هیپرفیلتراسیون (Hyper filtration) هم می نامند چون فشار مورد نیاز زیاد است. اختلاف RO و NF در میزان فشار و اندازه موادی است که حذف می نمایند، می باشد.
NF و UF قادر به حذف اجزاء محلول با وزن مولکولی کم تا متوسط نمی باشند. RO می تواند انواع یون های با وزن مولکولی کم و انواع کلوئیدها، باکتری ها و ویروس ها را حذف کند.
الکترودیالیز (ED)
الکترودیالیز از یک سری غشاهای ساخته شده از رزین تبادل یون استفاده می کند. این غشاها به طور انتخابی یون ها را انتقال می دهد. یک نوع غشاء قابل نفوذ برای کاتیون ها می باشد ولی آنیون ها را متوقف می کند و نوع دیگر برای آنیون ها قابل نفوذ بوده و کاتیون ها را متوقف می کند.
غشاهای واحد الکترودیالیز تقریباً 0.5 mm ضخامت دارند. برای بازدهی 60-25 درصد، زمان تماس 10 تا 20 ثانیه لازم است. سلول ها برای افزایش بازدهی به صورت سری و برای ایجاد جریان لازم به صورت موازی قرار داده می شوند. در شرایط ایده آل تقریباً 90 درصد آب ورودی یون زدایی شده و یون ها در 10 درصد باقیمانده متمرکز می شود. مهمترین کاربرد الکترودیالیز شیرین کردن آب‌های نیمه شور یا لب شور با TDS کمتر از 10000mg/l است. حداکثر درجه حرارت آب مورد بهره برداری 45 C است.
این روش تنها روش تصفیه آب است که به طور صد در صد تمام عوامل بیماری زا را از آب حذف می کند. از نظر تئوری تقطیر قادر به حذف تمام مواد غیر فرار می باشد. اما در عمل به خاطر حمل ذرات مایع توسط بخار ممکن است مقداری مواد جامد و نیز مواد کلوئیدی داشته باشیم. در این روش می توان از هر نوع آبی استفاده کرد.
برای جلوگیری از ایجاد رسوب سخت در داخل دستگاه معمولاً تصفیه مقدماتی آب ورودی برای حذف یون های فلزی می توان از رزین های تعویض یونی به عنوان تصفیه مقدماتی استفاده کرد. این روش به سرمایه گذاری زیاد و پرسنل ماهر نیاز دارد و انرژی مورد نیاز آن در مقایسه با سایر روش های فوق بیشتر است.
تبادل یون
برای تصفیه آب های لب شور دارای TDS از 2000 تا 3000mg/l مناسب است.
حذف سایر مواد معدنی
هرگونه سوالی در رابطه با انواع روش های جذب سطحیداشتید در نظرات ثبت کنید تا بررسی شود.
هر مطلبی لازم داشتید, کافیه سفارش دهید تا در سایت قرار گیرد.
اولین کنفرانس سازمان ملل متحد درباره انسان و محیط زیست
اين كنفرانس از پنجم تا شانزدهم ژوئن 1972 در شهر استكهلم پايتخت سوئد با شركت مقامات و نمايندگان اكثر كشورهای جهان تشكيل شد.
اين كنفرانس در پايان اجلاس، مبادرت به انتشار يك بيانيه (26 اصل) با اعلاميه اصولی و يك طرح عملياتی يا اجرايی كرد كه به عنوان اسناد كنفرانس جهانی محيط زيست تلقی می شود.
روز بازگشايی اين كنفرانس ( 5 ژوئن) به عنوان روز جهانی محيط زيست تعيين شده است.
کنفرانس ریو 1992
دومین کنفرانس سازمان ملل متحد درباره محيط زيست و توسعه
دومين كنفرانس بين المللی سازمان ملل در ارتباط با محيط زيست كنفرانس محيط زيست و توسعه، در ماه ژوئن سال 1992 با حضور روسا و نمايندگان بيش از 150 كشور در شهر ريودوژانيرو برزيل تشكيل شد و به اجلاس زمين يا همايش ريو معروف شد
بيانيه اصولي ريو پيرامون محيط زيست و توسعه، شامل 21 دستور كار يا دستورالعمل و اقدام در ارتباط با توسعه پايدار جهانی، اصل جنگل و دو كنوانسيون مهم و يا معاهده بين المللی تنوع زيستی و معاهده ساختاری سازمان ملل پيرامون تغييرات اقليمی (آب و هوا) می باشد.
اين كنوانسيون در سال 1992 در ريودوژانيرو منعقد شد و مشتمل بر يك مقدمه، 42 ماده و 2 پيوست است
هدف : حفظ تنوع زيستی، استفاده پايدار از گونه های زيستی و سهيم شدن عادلانه و برابر در منافع حاصل از كاربرد منابع ژنتيكی از طريق دسترسی مناسب به اين منابع و انتقال صحيح فناوری های مرتبط با در نظر گرفتن كليه حقوق مربوط به آن منابع و فناوری ها است.
هدف این پيمان: تنظيم کردن ميزان گازهای گلخانه ای اتمسفر به طوری است که اکوسيستم زمين فرصت بازیافتن چرخه طبيعی خود را داشته باشد.
کشورهای عضو تشویق می شوند تا برای جمع آوری و به اشتراک گذاشتن اطلاعات در UNFCCC ، براساس مورد کاهش گازهای گلخانه ای تلاش کنند.
این در حالی است که بر اساس این پيمان، هيچ یک از فعاليت های کشورهای در راستای اهداف پيمان نباید امنيت مواد غذایی و توسعه اجتماعی و اقتصادی را با خطر روبرو سازد.
کشورهای عضو UNFCCC به سه دسته تقسيم میشوند:
کشورهای عضو پيوست یک و دو : کشورهای صنعتی و توسعه یافته ای هستند که بر اساس این پيمان ملزم به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از جمله دی اکسيد کربن می شوند. اگر اعضای UNFCCC به اهداف مشخص شده نرسند، باید در فعاليتهای کاهش انتشار پيوست یک، سرمایه گذاری کنند.
کشورهای در حال توسعه که هيچ الزامی برای کاهش فوری انتشار ندارند. این امر در اصل برای جلوگيری از کاهش توسعه اقتصادی و صنعتی این کشورهاست.
پروتکل کیوتو 1998
در چارچوب سازمان ملل متّحد شکل گرفت.
هدف: پیمانی بین المللی به منظور کاهش صدور گازهای گلخانه ای (دی اکسید کربن، متان، نیتروژن مونوکسید، هگزافلورید سولفور، هیدرو فلوروکربن و پرفلوروکربن)، که عامل اصلی گرم شدن زمین در دهه های اخیر محسوب می شوند، است. این پیمان پیمان نامه ریو را تکمیل و ترمیم می کند.
در پیمان کیوتو 37 کشور صنعتی و اعضای اتحادیه اروپا را متعهد می کند که ظرف ده سال آینده میزان انتشار گازهای گلخانه ای خود را 5٪ کاهش دهند همچنین انتشار گازهای گلخانهای خود را در سال 2008 تا 2012، به 5 درصد این ميزان در سال 1990 برسانند. و به کشورهای در حال توسعه کمکهای مالی برای افزایش ضریب نفوذ استفاده از انرژیهای تجدید پذیر نظیر انرژی خورشیدی و بادی، اعطا نمایند.
تفاوت بين پيمان UNFCCC و زیرشاخه های آن که به پروتکل نيز معروف هستند، این است که UNFCCC تنها کشورها را به کاهش انتشار تشویق می کند ولی اعضای عضو پروتکل الزاماً باید به اهداف کاهش انتشار دست یابند.
منابع آلودگی در پروتکل کیوتو
انرژی : مانند احتراق سوخت، صنایع تولیدی و ساخت، حمل و نقل و ..
انتشار مواد فرار ناشی از سوختها: از جمله سوختهای جامد، گازهای طبیعی و نفت و …
فرآیندهای صنعتی: از جمله تولید فلزات، تولید هالوکربنها و …
مصرف حلالها و دیگر محصولات کشاورزی: ماند مدیریت کود، کاشت برنج و …
مواد زائد: مانند پسماند و فاضلابها و …
کنوانسیون وین 1987
در سال 1985 ميلادی به دعوت سازمان ملل متحد
هدف: حفاظت از لایة ازن كه هدف آن حفظ سلامت انسان و محيط زيست در برابر خطرات ناشی از تغيير و كاهش لايه ازن می باشد
اين كنوانسيون يك مقدمه، 21 ماده و دو ضميمه و نيز پروتكل مونترال درباره مواد كاهنده لايه ازن (مصوب سال 1987) از پيوستهای كنوانسيون وين در مورد حفاظت از لايه اوزن می باشد.
نمایندگان 21 کشور جهان و کشورهای عضو جامعه اروپا در وین گرد هم آمده و کنوانسيونی را در جهت جلوگيری از تخریب لایه ازن و اثرات مخرب آن بر محيط زیست تدوین نمودند که امروزه به معاهده وین یا حفاظت از لایه ازن معروف می باشد.
پروتكل مونترال
هدف آن: حفاظت از لايه ازن از طریق پيش بينی و برقراری ضوابط و معيارهايی در جهت كنترل انتشار مواد كاهنده لايه ازن در جهان.
بعد از تصويب در سال 1987، دوباره در سالهای 1990 (در لندن) و 1992 (در كپنهاگن) اصلاح شد. دبيرخانه آن در شهر نايروبی می باشد.
ايران در سال 1990 به عضويت آن درآمد.
کنوانسیون لندن 1972
جلوگیری ا آلودگی دریایی ناشی از دفع (تخلیه) مواد زائد و دیگر مواد
هدف: کنترل و جلوگیری از آلودگی دریایی ناشی از تخلیه و دفع مواد زائد و تشویق و حمایت از انعقاد قراردادها و توافقنامه های منطقه ای مکمل این کنوانسیون
پروتکل لندن 1973
مداخله در دریاهای آزاد در صورت بروز آلودگی ناشی از مواد غیر نفتی
هدف: ایجاد صلاحیت و اختیار برای کشورهای عضو برای مبادرت به اقدام و مداخله در دریای آزاد در صورت بروز سانحه دریایی و ایجاد خطرات شدید و قریب الوقوع ناشی از آلودگی با مواد غیر از نفت
تاریخ انعقاد: 2 نوامبر 1973
تاریخ لازم الاجرا شدن: 10 مارس 1983
تاریخ عضویت ایران: 26 ژانویه 1995
مرجع نگهدارنده اسناد: سازمان بین المللی دریانوردی (ایمو)
در ایران: سازمان بنادر و کشتیرانی
کنوانسیون لندن 1990
کنوانسیون بین المللی آمادگی، مقابله و همکاری در برابر آلودگی نفتی
تاریخ انعقاد: 30 نوامبر 1990
محل دبیرخانه: سازمان بین المللی دریانوردی (ایمو)
مرکز نگهدارنده: دبیرخانه سازمان ملل
در ایران وزارت راه و ترابری (سازمان بنادر و کشتیرانی)
کنوانسیون استکهلم 2001
هدف از اين پيمان:
حذف و يا کاهش آلوده کننده هاي آلي پايدار (POPs)
ممنوع کردن توليد، مصرف POPs
صادرات و واردات و فروش POPs
مساعدت و ترغيب کشورها به انجام اقدامات ملي و منطقه ايي براي کاهش خطرات مواد مزبور POPs
مساعدت به کشورها براي ايجاد صنايع پاکيزه به منظور جلوگيري و يا کاهش انتشار مواد مذکور POPs
استفاده از جايگزين هاي مناسب POPs
ترغيب کشورها به شناسايي منابع POPs و نابود کردن POPs
این كنوانسيون جهت ارتقاء سطح كيفي زيست محیطی و براي حفاظت از سلامت انسان و محيط زيست
جهت مقابله با آثار سوء برخي مواد آلي پايدار
در تاريخ 23 مه سال 2001 ميلادي
در استكهلم سوئد براي امضاء افتتاح شد. در دوم ماه مه سال 2002 آن را امضاء نمودند.
126 كشور در این قرارداد شرکت کردند
کشور ایران در سال 1384 متن را تصویب کرد و در سال 1385 رسما به استکهلم پیوست و دفتر بررسی آلودگی آب و خاک، سازمان مرجع ملی این کنوانسیون شد.
خصوصیات ترکیبات آلی
تركيبات آلي، تركيباتي با خواص شيميايي و فيزيكي بي‌نظير هستند و در محيط همواره پايدارند حلاليت اين تركيبات در آب كم ولي در چربي بسيار بالا مي‌باشد.
خصوصيات اين تركيبات:
انتشار آن به صورت منطقه‌اي و حتي جهاني توسط هوا، آب، حيات وحش و دوره تماس طولاني با انسان و حيوانات
در اندامها به صورت بيولوژيكي ذخيره مي‌شوند
تاثیرات مزمن و موقت بر انسان و حيوان
آلاينده هاي پايدار داراي چهار خصوصيت ذاتي، سمي، تجمع پذيري، پايداري و توانايي انتقال به مسافت هاي دور را دارند.
موادی مانند: ددت, دیلدرین, هپتا کلر, آلدرین, کلردان, هگزا کرو بنزن, میرکس, روغنهای آسکارل و توکسافن, گروه بی فنیل بی کلرینه, دیوکسین و فوران مواد مشمول این کنوانسیون هستند (جمعا 14 آفت کش و 7 ماده شیمیایی)
كنوانسيون منطقه ای كويت
هدف: همكاری درباره حمايت از محيط زيست دريايی در برابر آلودگی
اين كنوانسيون مشتمل بر 30 ماده و پروتكل مربوط به مبارزه با آلودگی ناشی از نفت و ساير مواد مضر در موارد اضطراری است كه هدف آن جلوگيری و كاهش آلودگی محيط زيست دريايی خليج فارس، دريای عمان و قسمتي از درياي عرب است.
اين كنوانسيون در سال 1978 در كويت منعقد شد و ايران در سال 1980 به آن پيوست. دبيرخانه آن در كويت واقع شده است.
اين يک کنوانسيون منطقه ايي بين دولت هاي بحرين، ايران، عراق، کويت، عمان، قطر، عربستان و امارات متحده عربي است. آلودگي محيط زيست دريايي منطقه مشترک بين کشورهاي مذکور توسط نفت يا ساير مواد مضر يا سمي ناشي از فعاليت هاي انسان در خشکي و يا در دريا.
كنوانسيون رامسر
كنوانسيون مربوط به تالابهای بين المللی، به خصوص تالاب های زيستگاه پرندگان آبزی مشتمل بر 1مقدمه و 12 ماده است.
هدف آن جلوگيري از هر گونه تجاوز و تعدی و تخريب در تالاب ها چه در حال و چه در آينده و شناخت ظرفيت های اساسی و بنيادی اكولوژيك تالاب ها و توجه به ارزش های اقتصادی، فرهنگی و علمی آنها و قابليت احيا و بازسازی آنها می باشد.
اين كنوانسيون در سال 1971 در رامسر تشكيل شد و ايران در سال 1975 به عضويت آن درآمد. محل دبيرخانه در شهر پاريس است.
كنوانسيون حفاظت از محيط زيست دريايی خزر
اولين قدم در خصوص محيط زيست دريای خزر تدوين برنامه محيط زيست دريای خزر بود كه در سال 1998 تدوين گرديد.
اين برنامه توسط پنج كشور ساحلی دريای خزر يعنی ايران، روسيه، قزاقستان، آذربايجان و تركمنستان با هدف حفاظت محيط زيست دريای خزر و توسعه پايدار منطقه و با كمك مالی سازمانهای بين المللی ايجاد شد.
مهمترين رويكرد برنامه اين كنوانسيون در دوره چهار ساله اول، تدوين پيش نويس چارچوب كنوانسيون حفاظت از محيط زيست دريای خزر بوده است كه نوامبر سال 2003 در تهران به امضا رسيد و كنوانسيون تهران نيز ناميده می شود و دارای 37 ماده می باشد.
آخرین دیدگاه‌ها