نحوه کار خاموش کننده دی اکسید کربن در یک زبان ساده
نحوه کار خاموش کننده دی اکسید کربن در یک زبان ساده
نحوه کار خاموش کننده دی اکسید کربن در یک زبان ساده
دی اکسید کربن (Co2) گازی 1.5 برابر سنگین تر از هوا است.
هنگامی که دی اکسید کربن بر روی حریق تخلیه می شود یک بخار سنگین به وجود می آورد که هوای اطراف سوخت را جابجا می کند. این کار فرایند احتراق را با کاهش میزان اکسیژنی که می تواند به سوخت برسد قطع می نماید. یک لایه از دی اکسید کربن بر روی سطح یک سوخت مایع همچنین می تواند مانع تبخیر سوخت گردد. در خاموش کننده های دی اکسیدکربن این ماده به صورت مایع و تحت فشار ذخیره می گردد.
دی اکسید کربن بی رنگ و بی بو است. از طریق یک شلنگ تخلیه می گردد و از طریق شیپورک بر روی حریق پاشیده می شود. هنگامی که دی اکسید کربن آزاد می شود بسیار سرد است و تشکیل یک بخار قابل رویت از (یخ خشک) می دهد. دی اکسید کربن تنها برای حریق های نوع دوم و سوم درجه بندی شده است. جریان الکتریسیته را هدایت نمی نماید و دو مزیت بارز نسبت به عامل های شیمیایی خشک دارد: خورنده نیست و هیچ گونه باقی مانده ای از خود بر جای نمی گذارد.
دی اکسید کربن همچنین دارای چندین عیب و محدودیت است. این معایب شامل :
- وزن: خاموش کننده های دی اکسید کربن سنگین تر از خاموش کننده های درجه بندی مشابه که از سایر عامل های خاموش کننده استفاده می کنند می باشد.
- دامنه کاربرد: خاموش کننده های دی اکسید کربن دامنه کاربرد تخلیه کوچکی دارند که سبب می گردد کاربر به حریق نزدیک شود. و خطر صدمات فردی را افزایش می دهد.
- آب و هوا: دی اکسید کربن در دمای زیر صفر درجه فارنهایت و یا هنگام وزش باد درستی عمل نمی کند. زیرا پیش از اینکه به حریق برسد محو می گردد.
- فضاهای محدود و در بسته: هنگامی که در فضاهای محدود مورد استفاده قرار می گیرد اکسیژن را از هوا می زداید. هنگامی که اکسیژن به اندازه کافی جابجا شد افرادی که در آن فضا قرار دارند ممکن است دچار خفگی شوند.
- تناسب: خاموش کننده های دی اکسید کربن برای استفاده بر روی حریق هایی که شامل سوخت های تحت فشار یا حریق های روغن های مایع هستند مناسب نمی باشند.
ترجمه از کتاب مبانی مهارت های آتش نشانی
حتما بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)