ارگونومی در محیط های حرارتی INSO 10150-3
ارگونومی در محیط های حرارتی INSO 10150-3
ارگونومی در محیط های حرارتی INSO 10150-3
ارگونومي محیط هاي حرارتي روشهاي ارزيابي – پاسخهاي افراد به تماس با سطوح قسمت 3 سطوح سرد
Ergonomics of the thermal environment — Methods for the assessment of human responses to contact with surfaces —Part 3: Cold surfaces
فرمت: Pdf تعداد صفحات: 33
فهرست:
-
آشنایی با سازمان ملی استاندارد ایران
-
کمیسیون فنی تدوین استاندارد
-
پیشگفتار
-
هدف و دامنه کاربرد
-
مراجع الزامی
-
اصطلاحات و تعاریف
-
اصول ارزیابی ریسک
-
داده های آستانه
-
ارزیابی ریسک
-
اصول تعیین مقادیر حد
-
اصولی برای اقدامات کاهش ریسک
-
پیوست الف – (اطلاعاتی) زمینه علمی
-
پیوست ب – (اطلاعاتی) توسعه کاربرد
-
پیوست پ – خواص حرارتی مواد انتخاب شده
-
پیوست ت – مثالهایی از ارزیابی ریسک سرد
-
پیوست ث – اقدامات حفاظتی
-
پیوست ج – کتابنامه
1- هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین روش هایی برای ارزیابی ریسک جراحت ناشی از سرما و سایر اثرات نامطلوب هنگام تماس پوست بدون محافظ دست انگشت با سطوح سرد است.
این استاندارد، داده های ارگونومیکی را برای تعیین مقادیر حد دمایی برای سطوح سرد فراهم می کند. مقادير تعیین شده می تواند برای تدوین استانداردهای خاص، در صورت نیاز به مقادیر حد دمایی سطح، مورد استفاده قرار گیرد.
این استاندارد برای همه محیط هایی که سطوح جامد سرد مسبب ریسک اثرات حاد برای مثال درد، کرختی و یخ زدگی است، کاربرد دارد.
داده ها به دست ها محدود نیست، و برای پوست انسان به طور کلی کاربرد دارد. این استاندارد برای پوست سالم بزرگسالان (هر دو جنس) کاربرد دارد.
۲- مراجع الزامی
مدارک الزامی زیر حاوی مقرراتی است که در متن این استاندارد ملی ایران به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب آن مقررات جزئی از این استاندارد ملی ایران محسوب می شود. | در صورتی که به مدرکی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدید نظرهای بعدی آن مورد نظر این استاندارد ملی ایران نیست. در مورد مدارکی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدید نظر و اصلاحیه های بعدی آنها مورد نظر است.
استفاده از مراجع زیر برای کاربرد استاندارد الزامی است:
2-1 ISO 12100-1:2003, Safety of machinery – Basic concepts, general principles for design – Part 1: Basic terminology, methodology
۳- اصطلاحات و تعاریف
در این استاندارد، علاوه بر اصطلاحات و تعاریف استاندارد 1-12100 ISO، اصطلاحات و تعاریف زیر نیز کاربرد دارد:
۱-۳سطح قابل لمس: سطح یک محصول، که می تواند توسط فرد لمس شود.
۲-۳ دمای سطح Ts: منظور از دمای سطح، دمای سطح ماده برحسب درجه سلسیوس است.
۳-۳ دمای تماس بحرانی Tc: دمای تماس که در آن معیارهای تعریف شده پاسخ پوست بر حسب درجه سلسیوس به دست می آید.
۴-۳ بازه تماس D: منظور از بازه تماس که بر حسب ثانیه بیان می شود، مدت زمانی است که طی آن پوست با سطح تماس می یابد.
۵-۳ اینرسی حرارتی: مظور از اینرسی حرارتی، حاصل ضرب چگالی (م)، هدایت حرارتی ( و ظرفیت حرارتی ویژه (۲) یک ماده است.
۶-۳ عامل تماس Fc: منظور از عامل تماس، ضریب نفوذ حرارتی، محاسبه شده به صورت ریشه دوم اینرسی حرارتی می باشد. یادآوری – تعریف ریاضی عبارت است از: F = √ρ.K.c که در آن ρ چگالی ماده؛ K هدایت حرارتی ماده و c ظرفیت حرارتی ماده.
۷-۳ صدک: درصد جمعیتی که مشخصه های خاص آنها، در یک توزیع تجمعی، زیر یا بالای مقدار معین واقع می شود.
۴- اصول ارزیابی ریسک
۱-۴ کلیات: به منظور ارزیابی ریسک جراحت ناشی از سرما و سایر اثرات، مراحل زیر (بندهای ۴-۲ تا ۴-۸) باید انجام شود.
۲-۴ شناسایی سطوح قابل لمس سرد: همه اطلاعات اساسی درباره سطوح قابل لمس سرد از یک جسم باید جمع آوری شود. این امر باید شامل مولفه های وصفی زیر باشد:
الف – دستیابی پذیری سطح؛
ب – برآورد صحیح دماهای سطح بالای یا زیر صفر درجه سلسیوس)؛
پ – ماده و بافت سطح سرد؛
ت – همه شرایط عملیاتی از جسمی که در آنها تماس با سطح سرد مورد نیاز است (به ویژه بدترین حالت).
۳-۴ مشاهده و آنالیز کار: باید همه اطلاعات ضروری درباره تماس با سطح سرد، مطابق فعالیتها و کارهای مورد نیاز، به وسیله مشاهده یا آنالیز، جمع آوری شود. بهتر است به تماس عمدی و غیر عمدی با سطوح سرد توجه ویژه شود. نوع و ماهیت تماس باید از مشاهده و آنالیز کار شناسایی شود.
- الف- سطوح سرد که لمس می شوند و احتمال دارد که لمس شوند
- ب- لمس عمدی یا غیر عمدی
- پ- دفعات لمس عمدی
- ت- احتمال لمس غیر عمدی
- ث- بازه تماس با سطح سرد
- ج- سطح تماس
- چ- نیروی تماس.
۴-۴ طبقه بندی تماس با سطح سرد
۱-۴-۴ کلیات نوع تماس طبق دو رده زیر طبقه بندی می شود
۲-۴-۴ لمس با انگشت؟ افراد ماده معینی را طی بازه کوتاه (تا ۱۲۰ ثانیه) لمس می کنند. سطح تماس کوچک است (فقط نوک انگشت ).
3-4-4 گرفتن با دست: افراد جسمی از ماده معین را با دست می گیرند. “گرفتن با دست” برای بازه طولانی تر (تا ۱۲۰۰ ثانیه) انجام می شود.
۵-۴ اندازه گیری دمای سطح
دماهای سطح باید در قسمت هایی از جسم اندازه گیری شود که در آن جا، پوست با سطح تماس می یابد. اندازه گیری باید تحت شرایط عملیاتی واقعی جسم با استفاده از ترموکوپل انجام شود. درستی ابزار باید ۰۵ ± درجه سلسیوس در گستره ۲۵- درجه سلسیوس تا ۵+ درجه سلسیوس و ۱± درجه سلسیوس در دماهای زیر ۲۵- درجه سلسیوس باشد (به استاندارد 7726 ISO و مرجع شماره ۴ کتابنامه مراجعه کنید).
یادآوری – نتایج اندازه گیری دمای سطح فقط می تواند با مقادیر آستانه بند ۵، در صورتی که با استفاده از قانون اندازه گیری فیزیکی یکسان به کار رفته برای تعیین مقادیر مزبور، انجام شده باشد، مقایسه شود. کاربرد قانون اندازه گیری متفاوت برای مثال دماسنج تایشی می تواند نتایج دیگری به دست دهد که نتواند با ارقام آستانه مقایسه شود.
۷-۴ طبقه بندی نوع اثر بر پوست هنگام تماس
۱-۷-۴ کلیات: نوع اثر باید طبق معیارهای زیر تعیین شود:
۲-۷-۴ یخ زدگی: با افت دمای تماس زیر صفر درجه سلسیوس، یخ زدگی قابل انتظار است. در این حالت بافت پوست تماس یافته منجمد خواهد شد.
۳-۷-۴ کرختی: با افت دمای تماس تا حدود هفت درجه سلسیوس، کرختی قابل انتظار است. در این حالت گیرنده های حسی پوست تماس یافته بلوکه شده و کرختی ایجاد خواهد شد.
۴-۷-۴ درد: با افت دمای تماس تا حدود ۱۵ درجه سلسیوس، درد قابل انتظار است. در این حالت، حس ذهنی درد در پوست تماس یافته تجربه خواهد شد.
۸-۴ ارزشیابی ریسک
بر اساس این اطلاعات، از داده های بند ۵ باید برای ارزیابی نهایی وجود یا عدم وجود ریسک اثرات تماس با سطح سرد استفاده شود. ریسک بر اساس دمای سطح و بازه تماس مشخص شده در بندهای 5-2 تا 5-3 برآورد می شود.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید
حتما بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)